Συμβαίνει… ΤΩΡΑ: Ο Ήλιος στον Καρκίνο. Η μεγαλύτερη μέρα του έτους, η έναρξη του θέρους, το Θερινό Ηλιοστάσιο.
Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται, δηλαδή η μέρα αρχίζει να μικραίνει.
Πολλοί ανθρώπινοι πολιτισμοί γιόρταζαν και γιορτάζουν (τόσο το χειμερινό όσο και) το θερινό ηλιοστάσιο πράγμα που αντικατοπτρίζεται και σε κοντινές ημερολογιακά φαινομενικά άσχετες θρησκευτικές εορτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Κλήδονας από την αρχαιότητα, ο οποίος τιμάται και στην ορθοδοξία και στη λαογραφία ως η γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στις 23 ή στις 24 Ιουνίου, γνωστή στην Ελλάδα ως εορτή του «Αϊ-Γιάννη του Φανιστή». Κατεξοχήν γυναικείο έθιμο παρείχε την ευκαιρία στα κορίτσια να βγουν από το σπίτι και να συναναστραφούν με το άλλο φύλο σε ένα πλαίσιο «εθιμικά διασφαλισμένο», να εξασφαλίσουν μια υποτυπώδη δημόσια προβολή μέσα από το χορό και το τραγούδι και ταυτόχρονα γνωριμία με κάποιον μελλοντικό σύντροφο. Πέρα όμως από τη σημασία που είχε το έθιμο για τη γυναίκα ήταν σημαντικό και για την κοινότητα αφού απαντούσε σε καίρια θέματα της προσωπικής, οικογενειακής και κοινωνικής ζωής του κάθε μέλους της. Θέματα Καρκίνου, γυναίκα, σπίτι, οικογένεια.
