Σχέσεις Ρωσίας με ΗΠΑ το 2022
Προβλέπεται ότι θα υπάρξουν μυστικές, ασύμμετρες επιχειρήσεις και από τις δυο πλευρές, που μπορούν, κατά κύριο λόγο να αφορούν εμπρησμούς μεγάλης έκτασης, αλλά και καταστροφές αγροτικών κέντρων και επίσης θα στοχεύουν και στη διατάραξη των σχέσεων με τους συμμάχους κάθε μιας από τις δυο, καθώς οι πράξεις δολιοφθοράς μπορεί να γίνουν και σε χώρες δορυφόρους των δύο αυτών υπερδυνάμεων. Τα ασύμμετρα χτυπήματα θα έχουν σαν στόχο να αξιολογήσουν το κατά πόσο μπορούν να οδηγήσουν στην εξάλειψη του αντιπάλου, επιτυγχάνοντας την ανατροπή του κυβερνητικού στάτους κβο, εξ αιτίας των συνεπειών τους στο βιοτικό επίπεδο των λαών των δύο χωρών. Μπορεί ακόμα να επηρεάσουν και τη λειτουργία των χρηματιστηρίων τους, αλλά και το κατά πόσο ο αντίπαλος είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί τις απώλειες.
Οι παρασκηνιακές ηγεσίες και των δύο χωρών υπερεκτιμούν την ισχύ των ενόπλων δυνάμεών τους.
Αυτό που χαρακτηρίζει και τις δυο χώρες είναι ότι αφενός η πραγματική εξουσία ασκείται από παρασκηνιακές δυνάμεις, αλλά και αφετέρου, το ότι υπάρχει ένας φανατισμός εκατέρωθεν για το ποιος τελικά θα επικρατήσει, ενώ οι επίσημες αλλά και οι παρασκηνιακές ηγεσίες και των δύο χωρών υπερεκτιμούν την ισχύ των ενόπλων δυνάμεών τους.
Επίσης, ο συνδυασμός της έλλειψης χρημάτων με την αυταρχική άσκηση εξουσίας και στις δυο χώρες, αλλά και εξ αιτίας της αδυναμίας του παραγωγικού τομέα να καλύψει τις βασικές ανάγκες των λαών σε λογικά επίπεδα κόστους, αλλά και εξ αιτίας των συνεπειών του μεταναστευτικού στην αγορά εργασίας, όλα αυτά διαμορφώνουν ένα κλίμα που μπορεί να προκαλέσει εξέγερση των λαϊκών στρωμάτων με στόχο την ανατροπή των υφιστάμενων ηγεσιών. Επομένως, πολεμική εμπλοκή ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία δεν προκύπτει για το 2022 γενικότερα, ούτε για το Ουκρανικό ειδικότερα.
Σχέσεις της Ρωσίας με την Κίνα το 2022
Η χρονιά αυτή θα πρέπει να περιμένουμε την ανακοίνωση της υιοθέτησης της αρχής, της «αμοιβαιότητας της ασφάλειας», κίνηση με την οποία η Ρωσία και η Κίνα λένε στη Δύση πως η ενδεχόμενη επιθετικότητα των κινήσεων του ΝΑΤΟ και του AUCUS στη γειτονιά τους, δηλαδή στην Ευρασία και στη Μέση Ασία, θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο και με ενιαίο μέτωπο Ρωσίας και Κίνας. Και αυτό σημαίνει πως μια επίθεση του ΝΑΤΟ στη Ρωσία για το Ουκρανικό για παράδειγμα, θα αντιμετωπιστεί από κοινού με την Κίνα.
Από την άλλη πλευρά όμως, η Κίνα από τη μεριά της και σε στρατηγικό επίπεδο θα συνεχίσει να ακολουθεί μια επεκτατική πολιτική που να μεν προς το παρόν αφορά τις χώρες του χερσαίου δρόμου του μεταξιού και κατά συνέπεια τον έλεγχο του μαλακού υπογάστριου της Ρωσίας, αλλά μερικά χρόνια αργότερα και όχι στο τόσο μακρινό μέλλον, δηλαδή μεταξύ 2030 – 2035, θα θελήσει να βάλει πόδι σε Ρωσικές περιοχές, όπως για παράδειγμα, η Σιβηρία. Επομένως το 2022, ή και καλύτερα η περίοδος 2022 – 2024 θα είναι μια περίοδος που η σχέση των δύο χωρών θα αρχίσει να μπαίνει σε άλλη βάση εξ αιτίας της ασυμβατότητας των στόχων και των επιδιώξεων της κάθε μιας ξεχωριστά. Ωστόσο, σε μια εκδοχή μεγαλύτερου κινδύνου, προβλέπεται ότι θα δράσουν πλάτη με πλάτη και θα εφαρμόσουν ένα ενιαίο μέτωπο κατά της απειλής του ΝΑΤΟ και του AUCUS pact.
Σχέση Ρωσίας με ΕΕ και με Γερμανία ειδικότερα
Οι αιτίες της χειροτέρευσης των σχέσεων μεταξύ τους, είναι το ενεργειακό. Η ΕΕ ακολουθεί μια θολή στρατηγική απεξάρτησης από την Ρωσία και κατά συνέπεια αναγκάζει τη Ρωσία να στραφεί σε αγορές της Απω Ανατολής. Παράλληλα την πιέζει και το ταμειακό της και η ύπουλα επιθετική συμπεριφορά της ΕΕ που θέλει να επεκτείνει την επικυριαρχία της από την Ουκρανία στη Λευκορωσία και στα Δυτικά Βαλκάνια – Με το τελευταίο να θέτει ξανά θέμα Σερβίας – με τη διαφορά πως η σημερινή Ρωσία δεν έχει καμία σχέση με τη Ρωσία του Γιέλτσιν. Αντίστοιχα βέβαια η Ρωσία θέλει και θα επιδιώξει πέρα από τον έλεγχο της Ουκρανίας και τον έλεγχο των χωρών της Βαλτικής στην αναβίωση του μοντέλου ομοσπονδοποίησης της παλιάς ΕΣΣΔ. Οι διεκδικήσεις πάντως χωρών με διπλωματικό τρόπο θα εξακολουθήσουν μέχρι και το 2024 γιατί, από εκεί και πέρα, η μεν δράση της Ρωσίας θα είναι πολύ πιο δυναμική και δεν θα διστάσει να συγκρουστεί με την Γερμανία, η δε Δύση θα έχει θέματα και με την κατάσταση που θα επικρατεί στις ΗΠΑ και με τη συμπεριφορά της Γερμανίας.
Ποιοι μπορούν να ανακόψουν τους Ρώσους; Το ΝΑΤΟ; Το ΝΑΤΟ θα έχει τα δικά του εσωτερικά και υπαρξιακά προβλήματα, εξ αιτίας της όλης κατάστασης που θα επικρατεί στις ΗΠΑ, (ΝΑΤΟ 2026 – 2030 , ο διελαύνων Πλούτωνας τετράγωνο με τον Ωροσκόπο, γωνία 150ο με τον Ήλιο και αντίθεση με το Μεσουράνημα). Η τύχη του ΝΑΤΟ θα κριθεί περί το 2033. Μένουν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι μόνο γιατί οι Αμερικανοί θα είναι τόσο πολύ μπλεγμένοι με τα εσωτερικά τους προβλήματα μέχρι το 2032, που και να θέλουν δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα. Οι Βρετανοί και οι Γάλλοι από μόνοι τους, δεν θα μπορέσουν να τα βάλουν με τους Ρώσους. Άσε που και οι δυο χώρες, για διαφορετικούς λόγους, θα έχουν μετανιώσει που άφησαν τόσα χρόνια, το βαθύ, γερμανικό κατεστημένο να ξαναθεριέψει τη Γερμανία.
Επομένως, αυτό το «αναγκάζεται η Γερμανία να υποταγεί σε ισχυρότερες δυνάμεις» που προκύπτει από την κίνηση των πλανητών 2027 – 2030 , μάλλον αφορά τους Ρώσους. Μετά το 2024 πάντως, η Ρωσία εκμεταλλευόμενη την κατάσταση που θα επικρατεί στη Δύση και στην οποία μπορεί να έχει συμβάλει και αυτή με ασύμμετρες επιχειρήσεις – εσωστρέφεια των ΗΠΑ και αρνητικές εξελίξεις στη Γερμανία – θα θελήσει να κάνει πράξη την ανασύσταση της Ρώσικης κοινοπολιτείας έως το 2030, στην οποία θα ενταχθούν οι χώρες που απάρτιζαν την πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ σε ένα καπιταλιστικό μοντέλο κοινωνικό-οικονομικής λειτουργίας.
Ουκρανία
Η αναζωπύρωση του Ουκρανικού ζητήματος είναι κατευθυνόμενη από διεθνή, μεγάλα συμφέροντα, αλλά και για λόγους ελέγχου του χερσαίου δρόμου του μεταξιού και του εγκλωβισμού της Ρωσίας,. Θέλουν να εκβιάσουν τη συμμετοχή στη σύγκρουση του ΝΑΤΟ, με στόχο όχι μόνο την ένταξη της Ουκρανίας στο Δυτικό στρατόπεδο, αλλά, αν ήταν δυνατόν και την «κατάληψη» της Ρωσίας.
Η κυβερνώσα πολιτικο-οικονομική ελίτ, πετάει τη μπάλα στην εξέδρα…
Η Ουκρανία είναι αποικία χρέους. Βρίσκεται υπό τον έλεγχο ενός δυτικογενούς τραπεζικού κατεστημένου, το οποίο ενδιαφέρεται να απομυζήσει τους όποιους πόρους μπορεί από την Ουκρανία και ποσώς το νοιάζει αν η χώρα αναπτύξει τον παραγωγικό της ιστό. Σαν αποτέλεσμα αυτού, οι Ουκρανοί έχουν φτάσει σε ένα σημείο, που δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες επιβίωσης. Επειδή η κατάσταση στην Ουκρανία είναι οξυμένη, η κυβερνώσα πολιτικο-οικονομική ελίτ, πετάει τη μπάλα στην εξέδρα, ρίχνοντας τις ευθύνες σε προηγούμενες κυβερνήσεις, τόσο όσον αφορά στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, όσο και στην ένταξή της στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Πέρα από το τι φαίνεται, υπάρχει μια διχογνωμία στα κέντρα αποφάσεων της πολιτικο-οικονομικής ελίτ της Ουκρανίας, για το τι μέλει γενέσθαι.
Και με το ΝΑΤΟ τι θα γίνει; Θα εμπλακεί στην αντιπαράθεση Ρωσίας – Ουκρανίας; Η αστρολογική ανάλυση λέει πως, το ΝΑΤΟ ναι μεν εμφανίζεται στην εικόνα ως ο «πάρτα όλας» και μπορεί να επιχειρήσει να επιβάλει μια αλλαγή ηγεσίας στην Ουκρανία, που εξυπηρετεί τις επιδιώξεις των πατρώνων του, ή θα πιέσει την ηγεσία της Ουκρανίας για μαξιμαλιστικές απαιτήσεις προς τη Ρωσία. Πλην όμως, αν συμβεί η στιγμή της κρίσης και προ του κινδύνου να δεχτούν επίθεση κάποιες από τις χώρες μέλη του, το ΝΑΤΟ προβλέπεται όχι μόνο να κάνει πίσω, αλλά κινδυνεύει και με διάλυση.
