Η λέξη διαμάντι προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «αδάμας», που σημαίνει ανίκητος, άθραυστος, αδάμαστος. Τίποτα δεν μπορεί να «δαμάσει», να κατεργαστεί, ένα διαμάντι λόγω της σκληρότητας και της ανθεκτικότητας του. Εξάλλου, ένα διαμάντι μπορεί να κοπεί μόνο από ένα άλλο διαμάντι.
Η λάμψη του διαμαντιού είναι ανυπέρβλητη!
Μας καθηλώνει και μας εντυπωσιάζει! Ο Βασιλιάς των λίθων εκκολάπτεται για εκατομμύρια χρόνια στα έγκατα της γης και τον βρίσκουμε σε πληθώρα μαγευτικών χρωμάτων! Από το εκτυφλωτικό διαφανές μέχρι το κίτρινο, το μαύρο, το υπέροχο μπλε, το σαγηνευτικό πράσινο και το σπάνιο ροζ! Χαρακτηρίζεται από την καθαρότητα και την διαύγεια που εκπέμπει. Λέμε πως έχει «αδαμάντινο χαρακτήρα». Είναι ο άνθρωπος που λάμπει από την διαφάνεια και την ακεραιότητα των σκέψεων και των πράξεων του. Είναι αυτός που μπορούμε να εμπιστευτούμε ανεπιφύλακτα.
Συμβολίζει την αιώνια αγάπη και προσφέρεται ως δώρο υπόσχεσης παντοτινής αφοσίωσης!
Σε σανσκριτικά κείμενα που χρονολογούνται πριν το 400 π.Χ διαβάζουμε τις αρχαίες θεωρίες που διαλαλούσαν τις «μαγικές» δυνάμεις των διαμαντιών. Κάποιοι πολιτισμοί πίστευαν ότι οι κεραυνοί είναι αυτοί που σχηματίζουν τα διαμάντια, ενώ άλλοι υποστήριζαν ότι τα διαμάντια ήταν τα δάκρυα του Θεού !
Οι θεραπευτικές δυνάμεις των διαμαντιών
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, τα διαμάντια θεωρούνταν πως έχουν ισχυρές ιαματικές δυνάμεις και θεραπεύουν ασθένειες που προέρχονται από την υπόφυση και τον εγκέφαλο. Θερμαίνοντας τον κρύσταλλο και μεταφέροντάς τον στο κρεβάτι, θεωρήθηκε πως αφαιρούσε τις βλαβερές τοξίνες που δηλητηριάζουν το σώμα και χάριζε μακροζωία! Σήμερα γνωρίζουμε επίσης ότι τα διαμάντια έχουν επίδραση στην πνευματική ισορροπία και διαύγεια ενός ατόμου και θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν την σωματική και νοητική του ενέργεια. Το διαμάντι ενισχύει και ενεργοποιεί τις ικανότητες όλων των ημιπολύτιμων θεραπευτικών λίθων που έχουμε στον χώρο μας ή πάνω μας! Είναι ένα πασπαρτού που ξεκλειδώνει όλες τις παρούσες ενέργειες! Mα πάνω από όλα το διαμάντι ελκύει την Αφθονία φίλοι μου, σε όλα τα επίπεδα.
Πόσο εύκολο είναι να αποκτήσουμε ένα διαμάντι; Ιδιαίτερα σε αυτούς τους πολύπλοκους καιρούς; Επιπλέον ποιοι είναι οι λόγοι που θέλουμε να το έχουμε στην κατοχή μας; Είναι λόγοι αγαθοί από αγνό θαυμασμό για τις ιδιότητες του ή μήπως είναι λόγοι αυταρέσκειας, ματαιοδοξίας και κοινωνικής καταξίωσης;
Στο όνομα του διαμαντιού και της τεράστιας αξίας του γίνονται εγκλήματα πολέμου
Τα Ηνωμένα Έθνη δίνουν έναν μεγάλο αγώνα από το 1990 και μέχρι σήμερα ώστε να ελεγχθεί η εισαγωγή ματωμένων διαμαντιών ( blood diamonds – conflict diamonds) από χώρες της Κεντρικής Αφρικής. Τα ακατέργαστα διαμάντια που εξορύσσονται σε περιοχές ελεγχόμενες από αντάρτες, πωλούνται απευθείας σε εμπόρους ή μεταφέρονται λαθραία σε γειτονικές χώρες, όπου συγχωνεύονται σε αποθέματα διαμαντιών που εξορύσσονται νόμιμα και στη συνέχεια πωλούνται στην ανοιχτή αγορά. Τα έσοδα από τις πωλήσεις διαμαντιών χρησιμοποιούνται για την αγορά όπλων και πολεμικού υλικού για τις αντάρτικες ομάδες, μερικές από τις οποίες διεξάγουν εξαιρετικά βίαιες εκστρατείες που προκαλούν μεγάλο πόνο στους άμαχους πληθυσμούς.
Είναι φρόνιμο, λοιπόν, να ελέγχουμε την καταγωγή του διαμαντιού που επιθυμούμε να αποκτήσουμε ίσως με κάποιο πιστοποιητικό προέλευσης, όπου είναι δυνατόν φυσικά.
Το διαμάντι είναι λοιπόν ο λίθος, όσων έχουν γενέθλια τον Απρίλιο. Δεν είναι όμως ένας συνηθισμένος Απρίλιος. Είναι ο Απρίλιος με τα τρία φεγγάρια! Είμαστε σε αναμονή μιας έκλειψης Ηλίου στον Ταύρο, στο τέλος αυτού του μήνα. Οι δεσμοί της Σελήνης βρίσκονται στον άξονα Ταύρου – Σκορπιού. Τον άξονα της ύλης, των οικονομικών, των αποκτημάτων, των ασφαλειών και των αξιών της ζωής μας . Όμως στην διάρκεια του ταξιδιού τους στον άξονα αυτό, ετοιμάζονται να συναντήσουν τον Κρόνο σε όψη τετραγώνου και τον Ουρανό σε σύνοδο και αντίθεση. Είναι συλλογική και κοσμική η επιρροή των διελεύσεων των δεσμών. Ο Κρόνος θα «ελέγξει» και ο Ουρανός θα «ταρακουνήσει» το παγκόσμιο οικοδόμημα των αξιών μας ως ανθρωπότητα. Το διαμάντι είναι ένα απόκτημα για πολλούς από εμάς και θεωρείται σοφή επένδυση στις εποχές της ευμάρειας. Είναι όμως έτσι στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής και ενδεχομένως επισιτιστικής κρίσης; Ή μήπως είναι «ύβρις» απέναντι στη πλειονότητα των συνοδοιπόρων μας στη Γη που υποφέρουν;
Τελικά, είμαστε σίγουροι πως λαμβάνουμε τις αγνές του ιδιότητες, που κυοφορήθηκαν στα βάθη της γης, ως ευλογία, όταν στο όνομα του γίνονται εχθροπραξίες;
Από την Κατερίνα Βαρσαμίδου