Μπλε – χρώμα ψυχρό σε ποιότητα και υγρό σε αίσθηση.
Σε πολλούς πολιτισμούς το μπλε θεωρείται το πιο προστατευτικό απ’ όλα τα χρώματα. Στα όνειρα τα χρώματα είναι μπλε. Το ίδιο και η έμπνευση, μα κι ο έρωτας γαλάζια νερά έχει. Η νύχτα; Το σκοτεινό μπλε της ανασφάλειας και η τρέλα σε σκούρα νερά παλεύει… Ο Βασίλι Καντινσκι μιλάει για την πνευματική ενέργεια των χρωμάτων, έτσι η χρωματική συσχέτιση του γαλάζιου με το ουράνιο στοιχείο είναι κάτι πέρα από την απλοϊκή ερμηνεία της απόδοσης του χρώματος του ουρανού. Είναι το ουράνιο στοιχείο, είναι ο ήχος του αυλού, του φλάουτου, του βιολοντσέλου, είναι η αφοσίωση, η ευλάβεια, η ανύψωση και το άνοιγμα προς τον ουρανό. Ο Παράκελσος εκφράζει αυτή την ανύψωση και ένωση του ανθρώπινου με το ουράνιο… «ο άνθρωπος πλέει προς τους γονείς του και συνομιλεί με τα άστρα»…
Η μουσική, η τέχνη, ο ρομαντισμός αλλά και η εξαπάτηση συνδέονται με το μπλε αφού στα σπλάχνα του κρύβει συναίσθημα και όλα τα συναισθήματα δεν είναι ευγενικά. Η γκάμα είναι τεράστια βαθιά και άγνωστη. Στον κάθε άνθρωπο αλλά και για όλους μαζί. Το συλλογικό ασυνείδητο κατά Γιούνγκ. Τα όνειρα και η θάλασσα αντιπροσωπεύουν το ασυνείδητο. Κάτω από την επιφάνεια είναι τα συναισθήματα. Εκεί καταργούνται τα όρια, εκεί μουχλιάζουν οι αναμνήσεις η θολώνουν οι εσωτερικές εικόνες. Εκεί δεν περνάει το φως κι εκεί δημιουργούνται τα όνειρα. Το νερό και τα συναισθήματα συνδέονται συμβολικά καθιστώντας τη θάλασσα το βασίλειο του Ποσειδώνα που αντιδρούσε με πολύ συναίσθημα και ένταση όταν τον προκαλούσαν.
Αισθανόμαστε πληρότητα και μια αίσθηση συμπόνοιας…
Ο Μπλε πλανήτης είναι ο Ποσειδώνας. Το υλικό του είναι φτιαγμένο από όνειρα και αυταπάτες. Στην ανώτερη εκδοχή του είναι το αρχέτυπο του δημιουργού, του καλλιτέχνη η του πνευματικού!
Όταν συνδεθούμε με το αρχέτυπο του δημιουργού: Έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και μια αίσθηση δύναμης. Αισθανόμαστε πληρότητα και μια αίσθηση συμπόνοιας για τον εαυτό μας και στους άλλους. Ανακτούμε την αυτονομία μας ακολουθώντας τη ροή της ζωής. Παίζουμε, γελάμε και ζούμε με αφθονία στο εδώ και τώρα. Νιώθουμε ότι είμαστε σε ένα πνευματικό ταξίδι, απολαμβάνοντας τον αληθινό μας εαυτό.
Κάθε αρχέτυπο όμως έχει ιδιότητες αλλά και σκιά, δηλαδή θετική και αρνητική όψη.
Το αρχέτυπο του Δημιουργού, έχει και την αρνητική του όψη, ή όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Carl Jung στην ανακλητική ψυχοθεραπεία του βάθους “την σκιά”. Κάποιος λοιπόν που παίρνει τη δημιουργική δύναμη του ορμητικού Ποσειδωνα μπορεί να ξεκινάει διάφορα έργα αλλά να μην καταφέρνει να τελειώσει κανένα, η να θεωρεί τον εαυτό του μεγάλο δημιουργό και ν αποφασίζει για άλλους χωρίς να τους λαμβάνει υπ. οψ ην του. Μπορεί να απομονώνεται για χάρη της τέχνης και να είναι ανύπαρκτος για τους αγαπημένους του (εργασιομανία). Μπορεί να γίνει υπερβολικός, ευερέθιστος και παρορμητικός Μπορεί να γίνει πολλές φορές πολύ ανταγωνιστικός. Μπορεί να είναι μεροληπτικός και με προκατειλημμένη στάση γιατί δεν μπορεί να δει τα πράγματα καθαρά, ώστε να είναι αντικειμενικός η μπορεί να μπαίνει σε ατραπούς εξαπάτησης χωρίς να είναι στις προθέσεις του. Οι σκιές μεγαλώνουν και φέρνουν απογοητεύσεις, ψυχώσεις, εξαρτήσεις, αναποφασιστικότητα.
Είναι ο μόνος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος που πρώτα προβλέφθηκε πως υπάρχει και μετά παρατηρήθηκε για πρώτη φορά.
Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος. Η περιφορά του γύρω από τον Ήλιο γίνεται σε 165 έτη, ενώ η περιστροφή γύρω από τον εαυτό του σε 16 ώρες. Είναι ο μόνος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος που πρώτα προβλέφθηκε πως υπάρχει και μετά παρατηρήθηκε για πρώτη φορά. Η ύπαρξή του προβλέφθηκε λόγω των διαταραχών που προκαλούσε στην τροχιά του πλανήτη Ουρανού, οι οποίες πρόδιδαν την ύπαρξη ενός άγνωστου γίγαντα πλανήτη. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1846. Η ανώτερη ατμόσφαιρά του έχει θερμοκρασία -218°C και παρουσιάζει πολύ ισχυρές καταιγίδες. Μία από αυτές είναι η Μεγάλη Σκοτεινή Κηλίδα που παρατήρησε το Voyager 2 (1989), η οποία είναι συγκρίσιμη με τη Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία. Η κηλίδα αυτή είναι ένας αντικυκλώνας.
Eκδικητικός και καταστροφικός και από την άλλη γαλήνιος και διάφανος με τις διαθλάσεις του νερού.
Ο Ποσειδώνας τώρα μυθολογικά- γιος του Κρόνου και της Ρέας δεν ήταν απ’ την αρχή αναγνωρισμένος κυρίαρχος της θάλασσας, αντίθετα σε μια ακόμα συμβολική μυθοπλασία ήταν σύζυγος της γης, της Δήμητρας, το νερό που έχει ανάγκη η γη να καρποφορήσει, Θεός των υπόγειων υδάτων όπου τρυπούσε τη γη με την τρίαινα (ορμή αρσενική με φαλλικό σχήμα που συμβολίζει τον τορπιλισμό της θηλυκής υπόστασης στις τρεις φάσεις της γυναίκας την παρθένα, τη φάση της γονιμότητας και την ηλικιωμένη γυναίκα που αγγίζει τη σοφία, και που και στις τρεις αυτές φάσεις είναι ικανός να την εκτιμήσει αγαπώντας την) Αργότερα παντρεύεται την Αμφιτρίτη κόρη του Νηρέα, αφέντρα της θάλασσας που της ανήκαν τα κύματα και τα θαλάσσια τέρατα κι έτσι γίνεται και κυρίαρχος της θάλασσας. Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ήταν οι θύελλες και οι ταραχές, ευερέθιστος και βίαιος, εκδικητικός και καταστροφικός και από την άλλη γαλήνιος και διάφανος με τις διαθλάσεις του νερού.
Επηρεάζει, το συλλογικό ασυνείδητο, τις μεγάλες μάζες, την τέχνη, όλες τις μορφές τέχνης, την μουσική, όλα τα υγρά. Κυβερνά το όνειρο, το ονείρεμα, την έμπνευση. Είναι η 6η αίσθηση, η διαίσθηση, το συναίσθημα, ο μυστικισμός, η θρησκεία, η μοναξιά, τα νοσοκομεία, τα φάρμακα, τα ψυχιατρεία, οι εξαρτησιογόνες ουσίες, η απάτη, μια σπηλιά και μια φυλακή.
Ο Ποσειδώνας κυρίαρχος πλανήτης των Ιχθύων, βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στο σπίτι του. Αξιοποιείστε αυτή την ενέργεια όπως ακριβώς ορίζει το μπλε μέσα σας!
Από τη Δώρα Χαραλαμπάκη
