Κάθε ζώδιο, έχει αρχετυπικά διαφορετικό τρόπο να αντιλαμβάνεται το σεξ και να λειτουργεί σε αυτό.
Και το κάθε ένα, έχει μία φήμη να το ακολουθεί. Από την άλλη ξέρουμε καλά, πώς τα πράγματα – όπως και τα νομίσματα – έχουν πάντα δύο όψεις. Ναι, ακόμα και οι “μυθικοί” εραστές του ζωδιακού, έχουν την ξενέρωτη πλευρά τους που μπορεί από τη σφαίρα της ηδονής να σε οδηγήσουν αυτοστιγμή στη σφαίρα του απόλυτου ξενερώματος και να γκρεμίσουν την έρμη φαντασίωση που πετραδάκι – πετραδάκι για τα ‘κείνον (και για σένα ντε) έχτιζες.
Ιδού λοιπόν, πως μπορεί να σε ξενερώσουν τα ζώδια στο σεξ.
Μη το παίρνεις προσωπικά. Δεν είχατε την κατάλληλη χημεία.
Άλλη φορά, να απευθύνεσαι σε αστρολόγο για συναστρία πριν το “πονηρόν”. Δεν θα γίνουμε κλέφτες οι αστρολόγοι.
ΤΑΥΡΟΣ
Είδες κι απόειδες με τον Κριό κι αποφάσισες ότι εσύ δεν είσαι για τέτοια. Όχι αγάπη μου. Εσύ έχεις αξία και κάποιος πρέπει να την εκτιμήσει στον άδικο ντουνιά. Και ποιος μπορεί να εκτιμήσει την όποια αξία καλύτερα από έναν Ταύρο; Κανείς.
Να τος λοιπόν. Όμορφος, περιποιημένος, γλυκός σαν ζαχαρωτό. Ολίγον μονοκόμματος σου κάνει βέβαια και σαν να βρωμάει το ένα πόδι μέχρι να σηκώσει το άλλο αλλά θυμάσαι τον Κριό που ήταν σαν τον άσπρο σίφουνα της διαφήμισης απορρυπαντικού κι έρχεσαι στα ίσα σου. Στη τελική, είναι σίγουρος, στιβαρός, σου βγάζει μια ασφάλεια βρε αδερφέ.
Κι επιτέλους! Να τα χάδια, να οι αγκαλιές, να και τα φιλιά. Έχει και κάτι παράξενα, θέλει να σε αλείφει με σοκολάτες και σιρόπια κι αυτό είναι λίγο creepy, γιατί κάνει σαν λιμάρης και δεν ξέρεις αν είναι απ’ το πάθος του για σένα ή του πέφτουν συνέχεια τα ζάχαρα και σε έχει κάνει σαν πάσο εστιατορίου αλλά δεν βαριέσαι και πάλι.
Όμως τελικά, βαριέσαι. Διακόσες ώρες μωρ’ αδερφάκι μου να πάει από το ένα σημείο στο άλλο. Ανησυχείς, γιατί ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι έρχεται στο μυαλό σου σαν φλας ο Κριός που σου βγάζει τη γλώσσα και σου κάνει κερατάκια. Θα φτάσετε ποτέ στο επί τούτου άραγε; Τα άπαντα της Μαρινέλλας έχουν παίξει στο γιουτιούμπι και τούτος εδώ δεν έχει τελειώσει ακόμα με τον πρώτο όροφο. Αν μη τι άλλο το ευχαριστιέται, έχει ένα ιδιόμορφο πάθος, δε βαριέσαι και πάλι (αλλά βαριέσαι).
Περνά δυό – τρεις ορόφους, φτάνει ισόγειο, είσαι έτοιμη να αναφωνήσεις ”αλληλούϊα” και το κάνεις, όχι γιατί το ευχαριστήθηκες αλλά γιατί επιτέλους, τελείωσε. Συνειδητοποιείς ότι αν είναι έτσι κάθε φορά, θα πρέπει να παραιτηθείς από τη δουλειά γιατί τούτος εδώ έχει δικούς του χρόνους και αυτά τα ”ο χρόνος είναι σχετικός” που σου έλεγε την ώρα του φαγητού, είχαν δόλο κρυμμένο. Φεύγεις την ώρα που αποφασίζεις ότι θες ζωή και όχι ταινία του Αγγελόπουλου και φεύγεις ΕΣΥ γιατί αν περιμένεις να φύγει αυτός, θα γίνει στη δεύτερη Κρόνια επιστροφή, κοντά στα 60 σου.
Από τη Ρεγγίνα Μαργιάνη
