Ο Αστερισμός της Παρθένου φωτίζεται από τον Ήλιο 23 Αυγούστου με 22 Σεπτεμβρίου. Είναι το έκτο ζώδιο στη σειρά του ζωδιακού κύκλου. Εκφράζοντας τη μεταβλητή ποιότητα μέσα από το γήινο στοιχείο.
Το ζώδιο της Παρθένου πρόκειται για ένα γήινο, γόνιμο ζώδιο, του οποίου ο σκοπός είναι να παράγει, να προσφέρει, να οργανώσει και στο τέλος, από όλες τις ενέργειες που θα καταβάλει, να αποκομίσει όφελος. Συμβολίζοντας την παραγωγικότητα, έχει ως κίνητρο την ανάγκη της χρησιμότητας και την κριτική. Έχει για κυβερνήτη της τον Ερμή. Η Παρθένος είναι ταυτόχρονα συγγενής με τους Διδύμους (λόγω του κοινού τους κυβερνήτη Ερμή), για αυτό έχουν πολλά κοινά, αλλά και βασικές διαφορές. Φροντίζει ο Ερμής τους Δίδυμους να τους κάνει επιπόλαιους και ακατάστατους, ενώ την Παρθένο τη θέλει τακτική, εργατική, πειθαρχημένη. Η οξυδέρκεια των Διδύμων αντικαθιστάτε, από την αναλυτικότητα της Παρθένου.
Από τις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες ο χαρακτηρισμός “Παρθένος” εξέπεμπε γοητεία και θαυμασμό. Στο ελληνικό Πάνθεον το ζώδιο της Παρθένου έχει σχέση με την Ολύμπια Θεά της γεωργίας Δήμητρα, κόρη του Κρόνου και της Ρέας και αδερφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία και του Ποσειδώνα. Η Θεά της γεωργίας Δήμητρα, είναι καθαρά μια γήινη θεότητα, που αντιπροσώπευε την έννοια της ύλης, της συντήρησης, της υλικής ανθρώπινης υπόστασης και έλεγχε την απόδοση των καρπών.
Σύμβολο της Δήμητρας είναι το δρεπάνι, που συμβολίζει την αγροτική ζωή, τη συγκομιδή των καρπών, τους αγρότες, τους τεχνίτες και εκείνους που με πολύ μεγάλο κόπο συντελούν στην παραγωγικότητα του υλικού κόσμου.
Δίδαξε τη γεωργία και σε συνεργασία με την Εστία (Αιγόκερως), βοήθησε τον άνθρωπο, να σχηματίσει τις πρώτες κοινωνίες του, των οποίων η οικονομία βασιζόταν στο κυνήγι, στην ανταλλαγή προϊόντων και στην καλλιέργεια της γης. Σύμβολο της Δήμητρας είναι το δρεπάνι, που συμβολίζει την αγροτική ζωή, τη συγκομιδή των καρπών, τους αγρότες, τους τεχνίτες και εκείνους που με πολύ μεγάλο κόπο συντελούν στην παραγωγικότητα του υλικού κόσμου. Η Δήμητρα ήταν Θεά που δεν ήταν γνωστή για τους έρωτές της. Ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη, γι’ αυτό και οι εραστές της ήταν ολιγάριθμοι. Πρώτος ο Δίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο, ξεγελώντας την, για να ζευγαρώσει μαζί της. Μερικούς μήνες μετά γέννησε τη μονάκριβη κόρη της Περσεφόνη. Ακολούθησε η επιμονή του Ποσειδώνα για τη Θεά, που αντιλήφθηκε τον έρωτά του και μεταμορφώθηκε σε φοράδα για να γλιτώσει. Όμως, ο Ποσειδώνας το κατάλαβε και μεταμορφώθηκε ο ίδιος σε άλογο για να ζευγαρώσει μαζί της. Καρπός της συνεύρεσης ήταν ένα άλογο με φτερά και μαύρη χαίτη, ο “Αρίων”. Η οργή της Δήμητρας για το βιασμό της από τον Ποσειδώνα, της έδωσε το προσωνύμιο “Ερινύα”. Ο τρίτος γνωστός εραστής της Δήμητρας ήταν ένας θνητός, ο “Ιάσωνας”, τον οποίο η Θεά ερωτεύτηκε παράφορα και λίγο καιρό μετά, η Θεά γέννησε τον “Πλούτο” που χάριζε στους ανθρώπους πλούτη και αφθονία.
Ακόμα πολλοί Μύθοι, παραδόσεις, αλλά και ιστορίες σχετίζονται με το ζώδιο της Παρθένου, που αρχικά, ήταν μυθολογικά αφιερωμένο στην Παρθένο Αστραία, κόρη του Δία και της Θέμιδας, της Θέα της δικαιοσύνης. Αναφέρεται ότι η Αστραία είχε αναλάβει ένα μέρος της μεγάλης εξουσίας της μητέρας της και ιδιαίτερα την εποπτεία της έννοιας του δικαίου.
Σε άλλο μύθο που αντιστοιχεί στο ζώδιο της Παρθένου, κεντρικό πρόσωπο είναι η Περσεφόνη, κόρη του Δία και της Θεάς της γεωργίας Δήμητρας . Ο Πλούτωνας ο Θεός του Άδη, την ερωτεύθηκε και μετά τη συγκατάθεση του Δία, την απήγαγε και την οδήγησε στο βασίλειό του. Η αρπαγή της Περσεφόνης είχε, όμως, ως αποτέλεσμα το μαρασμό της Δήμητρας. Εγκατέλειψε τον Όλυμπο και άρχισε να περιπλανιέται μαυροφορεμένη και βουβή ανάμεσα στους ανθρώπους, καταλήγοντας μεταμορφωμένη σε γριά στην περιοχή της Ελευσίνας και στο παλάτι του βασιλιά Κελεού, ως τροφός του νεογέννητου γιου του. Η θλίψη όμως και η οργή για την αρπαγή της Περσεφόνης, την οδήγησε στην απόφαση να μην αφήσει κανένα σπόρο να φυτρώσει πάνω στη γη. Ο Δίας βλέποντας τη δύσκολη κατάσταση, έστειλε αρχικά την “Ίριδα” και μετά διαδοχικά πολλούς Θεούς με δώρα, για να την πείσει να αφήσει τη γη να καρπίσει και η ίδια να επιστρέψει στον Όλυμπο. Η Θεά Δήμητρα όμως αρνιόταν και απαιτούσε την επιστροφή της Περσεφόνης.
Η απαγωγή της είναι η αλληγορία του κύκλου της ευφορίας της φύσης.
Έτσι λοιπόν, έστειλε ο Δίας τον Ερμή, να πάει στον Άδη διατάσσοντας να αφεθεί ελεύθερη η Κόρη. Ο Πλούτωνας συμφώνησε -αφού όμως πρώτα έδωσε στην Περσεφόνη να φάει έξι σπυριά ροδιού, για να τη δέσει για πάντα με τον κάτω κόσμο-, να ανεβαίνει έξι μήνες στον πάνω κόσμο και να κατεβαίνει τους επόμενους έξι στον κάτω. Έτσι τους μήνες που η Περσεφόνη είναι στον πάνω κόσμο, η Θεά Δήμητρα χαιρόταν και υπήρχε καλοκαιρία, ενώ τους άλλους κακοκαιρία. Τη μεταφορά της είχε αναλάβει αποκλειστικά ο Αγγελιοφόρος Θεός Ερμής. Η απαγωγή της είναι η αλληγορία του κύκλου της ευφορίας της φύσης. Η κάθοδος της Περσεφόνης στον κάτω κόσμο κάθε φθινόπωρο, ταυτίζεται με την απουσία των καρπών, οι οποίοι αναφύονται την άνοιξη με την άνοδό της.
Αυτή ακριβώς η εκλογίκευση των ενστίκτων, είναι από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που συναντάμε συνήθως σε αρκετούς Παρθένους.
Παραδόσεις συνδέουν το ζώδιο και με την παρθένο Θεά του κυνηγιού Άρτεμις, που γεννήθηκε την έκτη μέρα του τοκετού, όπως το ζώδιο της Παρθένου είναι το έκτο ζώδιο στην σειρά του ζωδιακού. Ήταν παιδί του Δία και της Λητούς. Σε ηλικία τριών χρονών η Λητώ ανέβασε την Άρτεμη στον Όλυμπο για να γνωρίσει τον πατέρα της και όταν ρωτήθηκε από εκείνον τί επιθυμεί, απάντησε πως επιθυμούσε την “Αιώνια Αγνότητα”, τόξο και βέλη, να δίνει φως, να έχει δύναμη και λογική, ευελιξία στην κίνηση και ορισμένα ακόμη πολύ συγκεκριμένα δώρα. Ο Δίας θαυμάζοντάς τη για την ευστροφία και τη σοβαρότητά της, της προσέφερε εντέλει όσα ζήτησε. Η σοβαρότητα, η λογική και η ευστροφία, σε τόσο μικρή ηλικία, συμβολίζουν τη βαθιά αίσθηση των ορίων, που υπάρχουν σε πολλούς εκπροσώπους του ζωδίου. Αυτή ακριβώς η εκλογίκευση των ενστίκτων, είναι από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που συναντάμε συνήθως σε αρκετούς Παρθένους.
Όσοι ανήκουν λοιπόν, στο ζώδιο της Παρθένου χαρακτηρίζονται άνθρωποι μεθοδικοί, πρακτικοί και οργανωμένοι. Λεπτολογούν τα πάντα και χρησιμοποιούν κάθε στιγμή, το εύστροφο μυαλό τους, βάζοντας τάξη σε ανθρώπους και πράγματα. Σκοπός τους είναι τα χειροπιαστά και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Έχουν αδυναμία να αξιολογήσουν τη συμπεριφορά, τις κινήσεις και τον τρόπο ζωής των άλλων. Κρίνουν βέβαια σωστά, αλλά αυτό, χωρίς να το καταλαβαίνουν, τους κάνει λίγο απαισιόδοξους, γκρινιάρηδες και δύσκολους. Είναι σύνηθες για τους Παρθένους, να έχουν ένα αυστηρό σύστημα αξιών. Με αυτό το σύστημα πορεύονται συχνά και δύσκολα το θέτουν υπό αμφισβήτηση. Από αυτό πηγάζει και η αυστηρότητα με την οποία κρίνουν τον εαυτό τους, που συχνά εξωτερικεύεται προς τους άλλους και τους κάνει να είναι υπέρ του δέοντος αυστηροί, με τις παραλείψεις των άλλων. Άλλωστε, ένα σύστημα αξιών είναι μια συστηματοποιημένη έκφραση των «θέλω» και των «πρέπει». Συνεπώς τα «θέλω» και τα «πρέπει» είναι αναπόσπαστο κομμάτι του είναι τους. Αλλά και αυτό το σύστημα αξίων που έχουν υιοθετήσει, είναι αυτό που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν. Αν χαλαρώσουν ελαφρώς τις άμυνές τους, ίσως ανακαλύψουν ότι η αντίληψη τους δεν είναι η αποκρυσταλλωμένη τελειότητα και με αυτό τον τρόπο να εξελίξουν την προσωπικότητά τους, πετυχαίνοντας να είναι λιγότερο απαιτητικοί με τον εαυτό τους.
Εκφράζουν την έννοια της υπηρεσίας θεωρητικά και πρακτικά. Κατά κανόνα, εκτελούν διάφορες υπηρεσίες και έχουν όλα τα προσόντα να το κάνουν και μάλιστα σωστά.
Αγαπούν την καθαριότητα, την ακρίβεια και την συνέπεια. Είναι άνθρωποι καθαροί και τα θέματα υγιεινής τους απασχολούν πάντα. Πολλές φορές υπερβάλλουν και γίνονται μικροβιοφοβικοί. Διαχειρίζονται επιδέξια κάθε οικονομικό θέμα και έχουν αξιόλογο εμπορικό ένστικτο. Στη δουλειά τους προσπαθούν πάντα να φανούν χρήσιμοι, για αυτό και διακρίνονται για την τυπικότητα και την αξιοπρέπειά τους. Ο χαρακτήρας τους εκφράζεται με τρεις λέξεις, πρακτικότητα, οργάνωση και κριτική. Δεν είναι τυχαίο ότι στο ζώδιο βρίσκουμε βιβλιοθηκάριους, ταξινομείς και συλλέκτες διαφόρων περίεργων και πολύ σπάνιων συλλόγων. Η επιδεξιότητα των χεριών τους είναι κάτι το απαράμιλλο. Εκφράζουν την έννοια της υπηρεσίας θεωρητικά και πρακτικά. Κατά κανόνα, εκτελούν διάφορες υπηρεσίες και έχουν όλα τα προσόντα να το κάνουν και μάλιστα σωστά. Αφομοιώνουν εύκολα και γρήγορα τις διάφορες θεωρίες και τις εφαρμόζουν πιστά στα πεδία της επιστήμης, της έρευνας και της τεχνικής. Η επιδεξιότητά τους, η παρατηρητικότητά τους και η ενεργητικότητά τους, τους κάνει σχολαστικούς. Όμως η τάση τους στη λεπτομέρεια, τους κάνει να χάνουν χρόνο. Το χιούμορ τους είναι χαρακτηριστικό και το ταλέντο τους για σάτιρα μεγάλο. Διακρίνονται ως καλοί γραμματείς, υπάλληλοι που διεκπεραιώνουν σωστά χίλιες δυο δουλειές που απαιτούν ευθύνες. Τους συναντάμε συχνά στους ανθρώπους που το επάγγελμα τους σχετίζεται με μια άμεση υπηρεσία προς το κοινωνικό σύνολο. Νιώθουν πάντα την ανάγκη να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο κοινωνικό σύνολο.
Η Παρθένος θα πρέπει να αναρωτηθεί, σαν τη Θεά της συγκομιδής, με ποιο τρόπο θα θερίσει και θα σπείρει τον κόσμο.
Το σύμβολο του ζωδίου της Παρθένου είναι το ♍ που συμβολίζει τη «μάζα», αυτή της μητέρας γης. Το σταυρωτό μπράτσο υποδηλώνει παρθενική αγνότητα, μετριοφροσύνη, ανάγκη για ενδοσκόπηση και αυτοκριτική. Το έμβλημα της Παρθένου αντιπροσωπεύει την απόλυτη μεροληψία, τον περιβόητο σκεπτικισμό και την ανάγκη να κρυφτεί μακριά από την κοινωνική τάση. Το σταυρωτό χέρι συμβολίζει επίσης, το δρεπάνι της Δήμητρας ή την μορφή μιας γυναίκας που κρατά στο χέρι της ένα στόχο, συμβολίζοντας την άσπιλη παρθένο, που γεννά τους σωτήρες του κόσμου. Έτσι η Παρθένος θα πρέπει να αναρωτηθεί, σαν τη Θεά της συγκομιδής, με ποιο τρόπο θα θερίσει και θα σπείρει τον κόσμο.
Από τον Χάρη Κίτσιο.
