Σύμφωνα μες την Alice Bailey, ο Ζυγός συνδέεται με τον άθλο του Ηρακλή. Σε αυτόν δόθηκε εντολή από τον Ευρυσθέα να πιάσει τον Ερυμάνθιο κάπρο, ένα άγριο ζώο, το οποίο προξενούσε ζημιές στη χώρα. Στην αναζήτησή του ο Ηρακλής συναντήθηκε με τον Φώλο και τον Χείρωνα και άνοιξαν ένα κρασί, το οποίο ήταν δώρο των θεών και είχαν εντολή να ανοιχθεί όταν θα ήταν όλοι οι Κένταυροι μαζί. Πάνω στο μεθύσι μάλωσαν και ο Ηρακλής σκότωσε τον Φώλο και τραυμάτισε θανάσιμα τον Χείρωνα. Έπειτα έφυγε και συνέχισε την αναζήτηση του κάπρου, όπου κατάφερε και τον έπιασε ζωντανό, όπως ήταν η εντολή. Το θέαμα προκαλούσε γέλιο στον κόσμο που το έβλεπε, ο Ηρακλής να κατεβαίνει το βουνό τραγουδώντας και ο κάπρος με δεμένα τα δυο του πόδια, εξαντλημένος δίπλα του.
Ο ήρωας καλείται να βρει την αυτοκυριαρχία του, να ζυγίσει τις καταστάσεις και να σκεφτεί πριν δράσει για να πετύχει τον στόχο του!
Ο Ηρακλής καλείται να βρει την ισορροπία και τη δικαιοσύνη, με τις επιλογές του παρελθόντος και του συσχετισμού του με τους απέναντί του, αλλά και να προετοιμαστεί να προσφέρει την υπηρεσία του στον κόσμο. Στην ανάλυση του μύθου, ο συγγραφέας Αναστάσιος Β. Βλάχος εξηγεί ότι ο Ηρακλής έπειτα από το μεθύσι και την ανάγκη να ελέγξουμε τις επιθυμίες με τη φυσική μας δύναμη, Φώλος, ή τη σκέψη, Χείρων, ο ήρωας καλείται να βρει την αυτοκυριαρχία του, να ζυγίσει τις καταστάσεις και να σκεφτεί πριν δράσει για να πετύχει το στόχο του χωρίς να σπαταλήσει δυνάμεις. Η κωμική κατάληξη εκφράζει τη βαρύτητα που δίνουμε σε καταστάσεις, οι οποίες ιδωμένες από μιαν άλλη πλευρά γελοιοποιούνται εύκολα, και έτσι […] “επισημαίνεται η ικανότητα του Ζυγού να βρίσκει ασυνήθιστες λύσεις και να διακρίνει την αξία του ανάρμοστου.”
