Titanic Hits Iceberg
«Θέλετε να κάνω κάτι για εσάς πριν φύγω; Ξέρετε ότι το καράβι θα βυθιστεί, σωστά;»
14 Απριλίου 1912, ώρα 11:40 μμ. Την ώρα που ο Τιτανικός έπεσε στο παγόβουνο ο Δίας πέρασε στον 12ο οίκο και οι περισσότεροι πλανήτες «βυθίστηκαν» στη κυριολεξία στο κάτω μέρος του χάρτη. Ο Δίας ανάδρομος στο Τοξότη αφορά στην υπερεκτίμηση στην ασφάλεια του πλοίου, το οποίο πήγαινε με υπερβολική ταχύτητα και έπεσε σε ένα τεράστιο παγόβουνο (μεγάλο όσο το μισό καράβι), που για κάποιο λόγο δεν φαινόταν (12ος). Στις 11:00 μμ. υπήρξε αλλαγή βάρδιας των 2 ατόμων που ανέβαιναν στο παρατηρητήριο, 23 μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσαν να δουν ένα παγόβουνο με γυμνό μάτι.
Κάπου εδώ αρχίζει η εμπλοκή των άλλων δύο πρωταγωνιστών, του ανάδρομου Ερμή και του Ποσειδώνα, που συμμετέχουν σε ένα ΤΑΥ που εξάγει ο τελευταίος, με τους Δεσμούς και τον Ήλιο. Πέντε μέρες πριν το παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού αναδρόμησε ο Ερμής στο Κριό (εδώ και καμμένος), ένας πλανήτης που κυβερνάει τα συστήματα επικοινωνίας και την έλλογη σκέψη (με την αναδρομή του ενεργοποίησε για δεύτερη φορά το σημείο της έκλειψη στις 27οΚριού). Όλοι μας γνωρίζουμε «το φαινόμενο του Ανάδρομου Ερμή» και μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε γιατί τίποτα δεν πήγε καλά με την επικοινωνία από τη πρώτη στιγμή του ταξιδιού. Σε αυτή την ενέργεια του Ερμή ήρθε και προστέθηκε η ενέργεια του Ποσειδώνα με όψη τετραγώνου, που εξασθένησε και θάμπωσε την αντίληψη όλων. Παρανοήσεις και παρεξηγήσεις επί δύο!!
Το πλήρωμα και οι αξιωματικοί (900 άτομα) ήταν όλοι καινούργιοι στον Τιτανικό και πολλοί από αυτούς διορίστηκαν τη τελευταία στιγμή. Ο καπετάνιος Σμιθ ήθελε ένα έμπειρο Α’ αξιωματικό μαζί του σε αυτό το ταξίδι και έτσι πήρε τον Wilde στη θέση του Blair. Ο τελευταίος φεύγοντας βιαστικά από το πλοίο πήρε μαζί του το κλειδί του ντουλαπιού όπου βρίσκονταν τα κιάλια. Αν και αργότερα ειπώθηκε ότι και να είχαν τα κιάλια, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν θα άλλαζε κάτι.
Ο ανάδρομος Ερμής έβαλε πάλι το χεράκι του, όταν τη Παρασκευή χάλασε το ασύρματο σύστημα επικοινωνίας (με σήματα Μορς) και οι δύο ασυρματιστές δούλευαν όλη νύχτα για να το φτιάξουν. Ο Άρης έκλεισε την όψη χιαστί με τον Ουρανό στον Υδροχόο που έκανε ένα ασύμβατο τετράγωνο με τον Κ3 ανάδρομο Ερμή. Το κενό των 10 ωρών σε εισερχόμενα και εξερχόμενα μηνύματα που άρχισαν να καταφθάνουν από το Σάββατο το βράδυ, κράτησε απασχολημένους τους ασυρματιστές που δούλευαν ασταμάτητα για να το καλύψουν. Παράλληλα έφτασαν από τη Κυριακή το πρωί τουλάχιστον 12 μηνύματα από άλλα καράβια που προειδοποιούσαν για περιοχές με παγόβουνα.
Ο ανάδρομος Ερμής σε όλο του το μεγαλείο.
Κάποια από αυτά έφτασαν στη γέφυρα και κάποια όχι. Ένα το πήρε το μεσημέρι πρώτος στα χέρια του ο Bruce Ismay, γενικός διευθυντής της εταιρείας, και δήλωσε σε επιβάτες ότι αν πέσει ο Τιτανικός σε παγόβουνο «θα βάλουμε πιο δυνατά τις μηχανές και θα το ξεπαστρέψουμε» (Τοξότης με Ήλιο/Αφροδίτη στο 1ο σε αντίθεση με Ουρανό, Άρη αντίθεση με Δία και Σελήνη στο Λιοντάρι). Το μήνυμα έφτασε στο καπετάνιο μετά από 6 ώρες και άλλαξε λίγο τη πορεία του πλοίου. Το τελευταίο όμως μήνυμα και σημαντικότερο, στις 9:40 μμ. από το πλοίο Mesaba, που έδινε ακριβώς τις συντεταγμένες μιας περιοχής 80 μιλίων με παγόβουνα, που όταν το παρέλαβε ένας από τους ασυρματιστές ο Τιτανικός βρισκόταν ήδη στη περιοχή, δεν έφτασε ποτέ στη γέφυρα. Η αλήθεια είναι ότι για να μεταφέρει κάποιος ένα μήνυμα από το γραφείο επικοινωνιών, μπορεί να χρειαζόταν να διανύσει μια απόσταση δύο γηπέδων και να ανεβοκατέβει αρκετά καταστρώματα. Άγνωστο τι συνέβη. Ο ανάδρομος Ερμής σε όλο του το μεγαλείο.
Το παγόβουνο που χτύπησε ο Τιτανικός, δεν ήταν συνηθισμένο. Ήταν ένα μαύρο παγόβουνο (black berg), που είχε πρόσφατα γυρίσει ανάποδα μέσα στο νερό και επειδή δεν είχε εκτεθεί αρκετή ώρα στον κρύο αέρα, δεν είχε γίνει άσπρο. Αν υπήρχε φεγγάρι, τα άτομα από το παρατηρητήριο θα έβλεπαν το νερό που θα έσκαγε στη βάση του. Η θάλασσα όμως ήταν ασυνήθιστα ήρεμη και το Φεγγάρι άφαντο στη Φάση του Βαλσαμικού με κυβερνήτη του το θεό της θάλασσας Ποσειδώνα , μιλούσε για ένα κύκλο ζωής που είχε φτάσει πια στο τέλος του. Τίποτα δεν ήταν έτσι όπως φαινόταν. 
Στις 11:40 μ.μ. εντόπισαν το παγόβουνο και ενημέρωσαν τους αξιωματικούς στη γέφυρα, που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αλλάξουν τη πορεία του Τιτανικού (270 μέτρα, 45.000 τόνοι). Για μια στιγμή πίστεψαν ότι το πλοίο θα κατάφερνε να «καθαρίσει» το παγόβουνο, αλλά 37 δευτερόλεπτα αργότερα ακούστηκε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ένας τρομαχτικός ήχος από το σχίσιμο στη δεξιά πλευρά του Τιτανικού. Έπεσε με τέτοια δύναμη στο παγόβουνο που άνοιξε ένα κομμάτι 100 μέτρων, με έξι διαμερίσματα του καραβιού να είναι παραδομένα στη θάλασσα. Ο Τιτανικός θα μπορούσε να αντέξει τέσσερα κατεστραμμένα διαμερίσματα, αλλά όχι έξι. Με Βόρειο στο Κριό δεν μας φαίνεται περίεργο που όπως κατέθεσε ο Frederick Fleet, ένα από τα άτομα στο παρατηρητήριο, ο Τιτανικός έπεσε στο παγόβουνο με όλη του τη δύναμη σε ορθή γωνία σαν ένα πραγματικό κριάρι. Και πράγματι το άνοιγμα ήταν πολύ κοντά στη πλώρη, στο «κεφάλι» του πλοίου.
Την Κυριακή το πρωί, λίγες ώρες πριν το ναυάγιο, είχε προγραμματιστεί μία άσκηση ναυαγοσωστικής λέμβου που δεν έγινε ποτέ.
Ο Νότιος Δεσμός στο Ζυγό μπορεί να μιλάει για διάθεση συνεργασίας και όμορφη αισθητική αλλά υπάρχει και η πλευρά της αναποφασιστικότητας και του ανθυγιεινούς συμβιβασμού για να ικανοποιηθεί κάποιος άλλος. Στη περίπτωση του Τιτανικού, οι κατασκευαστές του συμβιβάστηκαν με την White Star Line για να διατηρηθεί η ειρήνη και συμφώνησαν σε ένα μικρό αριθμό ναυαγοσωστικών λέμβων, μόνο 16 αντί για 48 που είχαν προτείνει, ώστε να φαίνεται πιο όμορφο το πλοίο και «να μη φοβηθούν οι επιβάτες». Μέχρι τότε οι ναυαγοσωστικές λέμβοι κανονίζονταν βάσει του βάρους του πλοίου και όχι τον αριθμό των επιβατών (κάτι που άλλαξε στη συνέχεια). Όλοι θεωρούσαν τον Τιτανικό αβύθιστο, κανένας δεν σκεφτόταν το χειρότερο σενάριο, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να φαίνονται τα πράγματα ωραία στην επιφάνεια (η σκιά του Ζυγού).
Από τη Χρυσούλα Καρρά
