Με τις δύσκολες διελεύσεις του Κρόνου από πλανήτες στο προσωπικό μας ωροσκόπιο, συχνά νιώθουμε να παγώνει ή να κατατέμνεται ο χρόνος και να σταματά η ελεύθερη ροή των γεγονότων. Σ’ αυτό το πάγωμα έχουμε την ευκαιρία, ή μάλλον αναγκαζόμαστε συνήθως, να δούμε τα λάθη και τις ελλείψεις μας.
Είναι κιόλας καρμικές πληρωμές από λάθη μας του παρελθόντος, κοντινού ή μακρινού, τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Είναι σίγουρα μια περίοδος μοναξιάς, στην οποία πρέπει να ταπεινωθούμε, να υποχωρήσουμε από το εγώ μας, να απομονωθούμε, να κάνουμε τους απολογισμούς μας, και, οπωσδήποτε, να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού, των πράξεων και των σκέψεών μας.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση των δύσκολων επιρροών του Κρόνου. Το δεύτερο βήμα είναι να χτίσουμε τη σκάλα για το γεφύρωμα των ελλείψεών μας. Γι’ αυτό και ο Κρόνος στην εσωτερική αστρολογία λέγεται ο πλανήτης της ευκαιρίας. Το ότι συνειδητοποιούμε τις ελλείψεις μας, σημαίνει ότι έχουμε το έδαφος να χτίσουμε την ανάλογη επιτυχία, μέσα από σκληρή και σωστή δουλειά – υπάρχει ένα σχέδιο που πρέπει να υλοποιηθεί.
Ας δούμε πώς παγώνει ο χρόνος ανάλογα με τις διελεύσεις του Κρόνου απ’ τους πλανήτες μας:
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Ήλιο μας, ο χρόνος παγώνει σε σχέση με τον εαυτό μας – βιώνουμε μεγάλο αίσθημα προσωπικής απόρριψης, ανεπάρκειας και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Πρέπει να δομήσουμε σωστά την προσωπικότητά μας και την αυτοπεποίθησή μας. Σκάλα προς τον Ήλιο και το δημιουργικό Φως.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τη Σελήνη μας, νιώθουμε ένα πάγωμα συναισθηματικό, μια παγερή αίσθηση απομόνωσης – δυσκολευόμαστε να αφεθούμε συναισθηματικά και νιώθουμε ότι οι βασικές μας ανάγκες παραμελούνται. Καλούμαστε να δομήσουμε την ψυχολογία μας, να γίνουμε οι μητέρες του εαυτού μας, και να προσέξουμε καλύτερα τις ανάγκες μας. Σκάλα προς την πραγματική Τροφή.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Ερμή μας, ο χρόνος παγώνει το νου μας, ο οποίος κολλάει και γίνεται δύσκαμπτος. Νιώθουμε νοητικά-πληροφοριακά ανεπαρκείς ή χαζοί, αγνοούμε πράγματα που θα έπρεπε να γνωρίζουμε. Πρέπει να χτίσουμε τη νοητική μας σκάλα, να καλλιεργήσουμε το νου, να μορφωθούμε.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη την Αφροδίτη μας, νιώθουμε να σταματά ο χρόνος στις σχέσεις, βιώνουμε απόρριψη και παγερό αίσθημα μοναξιάς. Βάλλεται η αυτοεκτίμησή μας. Καλούμαστε να γίνουμε πιο χαρισματικοί και να χτίσουμε τη σκάλα προς υψηλότερες αξίες και προς περισσότερη αγάπη και ομορφιά.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Άρη μας, ο χρόνος παγώνει σωματικά, η δράση μας δεσμεύεται, νιώθουμε μπλοκαρισμένοι στο να κάνουμε πράγματα. Καλούμαστε να δράσουμε πιο σωστά και υπεύθυνα, και να χτίσουμε μια σκάλα που θα μετουσιώσει το θυμό σε ανιδιοτελή δράση. Πρέπει να θέσουμε νέους στόχους, και οι επιθυμίες μας να γίνουν πιο σωστές.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Δία μας, νιώθουμε να παγώνει το αίσθημα αφθονίας αλλά και η ελπίδα στη ζωή μας. Καλούμαστε να χτίσουμε μια σκάλα προς ανώτερα οράματα, να φιλοσοφήσουμε πιο σωστά στη ζωή, να ωριμάσουμε πνευματικά.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Κρόνο μας, τότε καταλαβαίνουμε πολύ καλά τα βασικά μας καρμικά μαθήματα (ανάλογα της γενέθλιας θέσης του Κρόνου μας), ενώ συνειδητοποιούμε ότι ο χρόνος περνά, μεγαλώνουμε και δεν έχουμε καταφέρει ακόμα ορισμένα πράγματα. Καλούμαστε να χτίσουμε σκάλες επιτυχίας για να αναγνωριστούμε κοινωνικά αλλά και από τη συνείδησή μας.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Ουρανό μας, ο χρόνος παγώνει νοητικά, νιώθουμε ασύνδετοι, το μέλλον το βλέπουμε παγωμένο ή ζοφερό, και πρέπει να δομήσουμε καλύτερες ιδεολογίες και διασυνδέσεις φιλικές και κοινωνικές, αλλά και να χτίσουμε το μέλλον μας συνειδητά και υπεύθυνα.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Ποσειδώνα μας, ο χρόνος και τα γεγονότα παγώνουν τα όνειρά μας και οι προσδοκίες μας προσγειώνονται. Πρέπει να αφαιρέσουμε τις ψευδαισθήσεις μας και να χτίσουμε τη σκάλα προς τα πραγματικά όνειρα της Ψυχής μας.
Όταν ο Κρόνος αγγίζει σε δύσκολη όψη τον Πλούτωνά μας, βιώνουμε μεγάλες απογνώσεις γιατί σταματούμε να έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας. Ο θάνατος σε ένα επίπεδο έρχεται πιο κοντά, αντιμετωπίζουμε θεμελιώδη υπαρξιακά ζητήματα, και καλούμαστε τελικά να χτίσουμε τη γέφυρα προς την αθανασία, με το να έρθουμε σε επαφή με τον Πυρήνα της ύπαρξής μας που δίνει ζωή!
Μη ξεχνάμε ότι η γνώση είναι δύναμη!
