«Μακάρι να μην είχε συμβεί στην εποχή μου» είπε ο Froddo
«Κι εγώ. Και όλοι όσοι έζησαν για να δουν αυτές τις εποχές. Αλλά αυτό δεν το αποφασίζουμε εμείς. Το μόνο που μπορούμε να αποφασίσουμε είναι τι θα κάνουμε με τον χρόνο που μάς έχει δοθεί» είπε ο Gandalf.
J.R.R Tolkien “The Fellowship of the ring”
Η χρονιά που άλλαξε τον ρου της ιστορίας φτάνει στο τέλος της. Άνθρωποι σε όλα τα μήκη και πλάτη του μικρού μας πλανήτη, παγιδευμένοι στον ιστό του φόβου και της αγωνίας για το μέλλον, παρακολουθούν τρομοκρατημένοι την εξέλιξη της πανδημίας, ανήσυχοι για την υγεία τους και τις οικονομικο-κοινωνικές επιπτώσεις που αυτή θα έχει στο άμεσο μέλλον.
Πόσο άδικο φαντάζει αλήθεια! Πόσοι από εμάς δεν αναρωτιόμαστε γιατί να χάνονται κάθε μέρα τόσες “αθώες ψυχές”, τόσες περιουσίες, γιατί μάς “χτύπησε” αυτό το μεγάλο κακό, πού έφταιξαν τόσοι νέοι αλλά και ηλικιωμένοι συνάνθρωποί μας για να έχουν τέτοιο τραγικό τέλος…
Η θεία Δικαιοσύνη ωστόσο δε λειτουργεί με ανθρώπινες νόρμες!
Κι αν το καλοσκεφτούμε, αυτό ακριβώς ήρθαν να σφραγίσουν τούτη την κρίσιμη χρονιά οι δύο Masters του Κάρμα: Κρόνος και Πλούτωνας. Ό,τι για εμάς φαντάζει άδικο και ανεξήγητο, για εκείνους πρέπει να επιβληθεί, ως μήνυμα και ως μάθημα. Και σε αυτό το μάθημα, όλοι μα όλοι στέκονται ίσοι: από τον φτωχότερο εργάτη της Ανατολής μέχρι τον πρωθυπουργό και τον μεγαλοτραπεζίτη της πολιτισμένης Δύσης. Φτάνει ν’ ανατρέξει κανείς στις ειδήσεις που αφορούν στην πανδημία, και να δει ονόματα και αξιώματα όσων νόσησαν από τον ιό, για να διαπιστώσει μία παράμετρο που ίσως δεν είναι εμφανής σε πρώτη ανάγνωση: το 2020 δεν άφησε κανέναν ανεπηρέαστο, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, ηλικίας, κοινωνικού ή οικονομικού στάτους.
Μπροστά στον φόβο της εκμηδένισης, της ασθένειας, του θανάτου (Πλούτωνας), δε μπορούν να υπάρξουν κατηγοριοποιήσεις και ιεραρχίες (Κρόνος). Δε μπορούν να υπάρξουν κάστες, εξουσίες και τραπεζικοί λογαριασμοί, γιατί μπροστά στον Κλειδοκράτορα του Κάτω Κόσμου (Πλούτωνας/Άδης), όλα αυτά δεν έχουν καμιά αξία. Γι΄ αυτό και καταλύονται μέρα με τη μέρα με μία μαζικότητα που ομολογουμένως τρομάζει.
Το πέρασμα στη Νέα Εποχή του Υδροχόου, των Πανανθρώπινων αξιών της Αλληλεγγύης και της Αδελφοσύνης, δεν μπορεί να επιτρέψει παρά μόνο την Αλήθεια, τη μία, βαθιά και ουσιαστική Αλήθεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Ουρανός, Κυβερνήτης του Υδροχόου έχει την έξαρσή του στο ερευνητικό και βαθύ ζώδιο του Σκορπιού -εκεί δηλαδή όπου βασιλεύει ο Πλούτωνας!
Όσο κι αν φαίνεται κατάφωρα άδικο, όσο κι αν πνιγόμαστε στα “γιατί”, η εκκαθαριστική χρονιά που διανύσαμε είναι ένα ορόσημο μετάβασης από το στάσιμο στο εξελίξιμο και εξελικτικό. Στο κρίσιμο αυτό σκαλοπάτι θα σταθούν όσοι είναι προορισμένοι να περάσουν στην “επόμενη πίστα”, ψυχές που έχουν ακόμη δουλειά να κάνουν στην υπηρεσία του “Σχεδίου”.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πλούτωνας είναι υπέρ του θανάτου που είναι πάντα υπέρ της ζωής,
εξ ου και ο συσχετισμός του με τις κρίσεις και τις μεταμορφώσεις που βιώνουμε ανά
περιόδους. Στο καταιγιστικό και αναπόδραστο πέρασμά του, ούτε καν ο σκληροτράχηλος
υλιστής πατέρας του Κρόνος δε μπόρεσε να αντισταθεί. Στις Πύλες του Κάτω Κόσμου, ας
μην ξεχνάμε, όλοι περνάμε “γυμνοί”.
