Το 2030 θα είναι μια χρονιά εξαιρετικά σημαντική για τη Χώρα.
Και αυτό γιατί φαίνεται πως οι Ισραηλινοί θα επιβάλλουν την ενσωμάτωση των Παλαιστινίων στην κρατική οντότητα του Ισραήλ, πιθανά επιδεικνύοντας μια ακραία συμπεριφορά και απέναντι στην διεθνή Κοινότητα – μην ξεχνάμε πως το Ισραήλ είναι πυρηνική δύναμη – προκειμένου να επιβάλει τα σχέδια του. Σίγουρα πάντως θα μπλέξει σε δικαστικές διενέξεις. Πέρα όμως από αυτό φαίνεται πως το Παλαιστινιακό θα έχει συνέχεια μια και οι γεννήσεις στον αραβικό πληθυσμό είναι πολλαπλάσιες αυτών του εβραϊκού πληθυσμού και θα έρθει κάποια στιγμή που οι Εβραίοι θα είναι η μειοψηφία μέσα στο κράτος του Ισραήλ… Βέβαια υπάρχει και το “εκτός και αν”….
Πάντως βλέποντας τα πράγματα πιο μακροπρόθεσμα και αφού τονίσω πως η δύσκολη /υπαρξιακή περίοδος για το Ισραήλ ήταν από την ίδρυση του μέχρι το 2005 περίπου, τα σχέδια της Χώρας ευνοούνται τουλάχιστον μέχρι το 2075 με εξαίρεση το διάστημα 2042 – 2045 που θα υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες. Μετά το 2075 η χώρα ξαναγυρνάει στις συνθήκες που επικρατούσαν μέχρι το 2005, σαν αποτέλεσμα καταστάσεων που θα επικρατούν στον Κόσμο μετά το 2075.
Ισραήλ και Ιράν
Η επιτομή των σχέσεων του Ισραήλ με το Ιράν περιγράφεται από τον Ήλιο του κοινού χάρτη – στον Ταύρο και στον 8ο οίκο και που μπορεί να ερμηνευτεί και ως “δεξιότητα ισοπέδωσης αγροτικών και οικονομικών κέντρων με μια ηφαιστειακής κατηγορίας ενέργεια/ δράση“. Από εκεί και πέρα η περίοδος 2022-2023 μας λέει πως το Ισραήλ φαίνεται πως θα καταφέρει κάποιο χειρουργικής μορφής χτύπημα στο Ιράν σε ανταπόδοση τρομοκρατικού χτυπήματος proxy συμμάχων του Ιράν σε δίκτυα μεταφορών και σε αγωγούς. Η περίοδος 2024 -2025 θα είναι μια περίοδος που οι δυο αντίπαλοι ναι μεν θα θελήσουν να τα βρούνε αλλά το Μεγάλο Διεθνές Κεφάλαιο (ΔΜΚ) θα κάνει ό τι περνάει από το χέρι του για να μην συμβεί αυτό. Η περίοδος 2026 – 2027 θα συνεχίσει στα ίδια αχνάρια με αυτή του 2024 -2025 με το ΔΜΚ να θέλει να ανεβάσει το επίπεδο σύγκρουσης. Και φαίνεται πως το πετυχαίνει την περίοδο 2028 – 2030 η οποία περιγράφει ένα σκηνικό δολιοφθορών που ανταπαντούνται με χτυπήματα πολλαπλάσιας ισχύος που καταστρέφουν αγροτικά και οικονομικά κέντρα και προκαλούν πολλούς θανάτους.
Ισραήλ και Σαουδική Αραβία
Βλέποντας τώρα τις σχέσεις του Ισραήλ με την Σαουδική Αραβία η επιτομή της περιγραφής λέει πως “αν ποτέ βρεθούν ηγέτες και στις δυο χώρες που θα πείσουν τους λαούς τους να συνυπάρξουν ειρηνικά με διάλυση της τρομοκρατίας και απόσυρση των όπλων μαζικής καταστροφής, θα συμβούν μέγα-γεγονότα που θα έχουν να κάνουν με τα όπλα μαζικής καταστροφής και την χρησιμοποίηση τους“. Αφού υπενθυμίσω πως το μεσοδιάστημα Αφροδίτης/Πλούτωνα μιας κρατικής οντότητας στην θετική του ερμηνεία σημαίνει “διαθεσιμότητα κρυμμένου ιδιωτικού πλούτου για υλοποίηση μέγα-έργων” και στην αρνητική του “ηφαιστειογενούς μορφής έκρηξη/ενέργεια που ισοπεδώνει αγροτικά και οικονομικά κέντρα“, θα προσθέσω πως τα μεσοδιαστήματα Αφροδίτης/Πλούτωνα των χαρτών των δύο χωρών βρίσκονται σε γωνία ακριβείας 90ο μεταξύ τους. Δηλαδή όσο υπάρχει το σημερινό πλαίσιο επικυρίαρχων οι δυο χώρες πρέπει να είναι σε αντιπαλότητα, αλλιώς κινδυνεύουν και οι δυο. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Δε νομίζω πως τελικά θα υπάρξει πραγματική πολεμική εμπλοκή.
Η περίοδος 2022- 2023, είναι μια περίοδος που οι σχέσεις θα “παγώσουν” επειδή η άκαιρη και δικτατορικής μορφής δράση και από τις δύο πλευρές, προκειμένου να προχωρήσουν σχέδια που αφορούν στους αγωγούς και στα δίκτυα μεταφορών, μάλλον θα προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις και ίσως εξεγέρσεις κατά του εκσυγχρονισμού με συνέπεια περιβαλλοντολογικής μορφής καταστροφές – παίζει και η βιοτρομοκρατία – και ανταπάντηση με αεροπορικά χτυπήματα στα δίκτυα. Στην συνέχεια την περίοδο 2024 – 2025 τα έργα εκσυγχρονισμού δικτύων μεταφορών και των αγωγών ξαναπροχωράνε πλην όμως φαίνεται σε μια κατεύθυνση που δεν θέλουν τα ένθεν κακείθεν θρησκευτικά Ιερατεία αλλά ούτε το ΔΜΚ, που εκμεταλλεύονται για άλλη μια φορά την λαϊκή δυσφορία – επειδή με την υλοποίηση των έργων αυτών αγνοούνται οι λαϊκές ανάγκες – και μπορεί να διαμορφωθούν συνθήκες πολεμικής σύγκρουσης ανάμεσα στις δυο χώρες, αν και – χωρίς να αποκλείω επεισόδια τύπου “επίδειξη σημαίας” – δε νομίζω πως τελικά θα υπάρξει πραγματική πολεμική εμπλοκή.
Και τα δύο κράτη θέλουν να έχουν το πρώτο λόγο στην σχέση, το καθένα για λογαριασμό του.
Η περίοδος 2026 -2027 παρουσιάζει κάποιες άλλες πλην όμως ουσιαστικής σημασίας δυσκολίες. Συγκεκριμένα γίνεται φανερό πως πέρα από το θρησκευτικό θέμα μπαίνει στην εξίσωση και το εθνοτικό – οι Σαουδάραβες είναι σημιτικό φύλο, ενώ σημιτικό φύλο είναι και οι Σεφαρδίμ Εβραίοι, αλλά όχι οι Ασκεναζίμ Εβραίοι που είναι χαζαρικής εθνοτικής καταγωγής και είναι η πλειοψηφία του σημερινού Ισραήλ (σημ : βέβαια κυκλοφορούν αναλύσεις που λένε πως οι Χαζάροι – τουρκογενές φύλο – είναι η 13η χαμένη φυλή του Ισραήλ αλλά δεν με πείθουν ) – ενώ και τα δύο κράτη θέλουν να έχουν το πρώτο λόγο στην σχέση, το καθένα για λογαριασμό του. Πέρα από τα μεταξύ των δυο κρατών προβλήματα, την περίοδο αυτή γίνεται εντονότερη η αναφορά στην Κλιματική Αλλαγή από πλευράς μέρους του ΔΜΚ και κάτι τέτοιο βέβαια μπλοκάρει τα σχέδια των δυο χωρών, ενώ δεν αποκλείονται “ορφανά” χτυπήματα βιοτρομοκρατίας η χτυπήματα σε έργα που έχουν να κάνουν με μεγάλες μάζες νερού (υποθαλάσσιοι αγωγοί; φράγματα; ) με σκοπό να “νουθετήσουν” τους ενδιαφερόμενους.
Πάντως φαίνεται πως ο εκβιασμός δεν περνάει…
Εξυπακούεται πως το Ισραήλ δεν χαμπαριάζει και μπορεί να το δούμε να βάζει ψηλά στα επιχειρήματα του την πυρηνική του ισχύ. Πάντως φαίνεται πως ο εκβιασμός δεν περνάει και οι δυο χώρες προχωράνε με το σχέδιο εκσυγχρονισμού κεφαλαιοποιώντας τους πόρους και αντλώντας κεφάλαια από τα Χρηματιστήρια. Η περίοδος 2028 -2030 χαρακτηρίζεται από την επαναφορά του Ισραήλ στην σκληρή γραμμή του όσον αφορά στο Παλαιστινιακό – απορρόφηση της Παλαιστίνης – και σε αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να υπάρχει η σιωπηλή συναίνεση της ηγεσίας της Σαουδικής Αραβίας για κάποια περίοδο 6 -7 μήνες μέσα στο 2028. Όμως η τροπή που έχει πάρει το Παλαιστινιακό, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα του Ιερατείου της Σαουδικής Αραβίας και γενικότερα με τα συμφέροντα που δεν θέλουν την ειρηνική συνύπαρξη του Ισραήλ με την Σαουδική Αραβία, οδηγεί σε εξεγέρσεις και αντικατάσταση της Ηγεσίας στην Σαουδική Αραβία και επιστροφή της στις συνταγές διακυβέρνησης πριν το 2016. Φυσικά η επιστροφή στο παρελθόν θα συνοδεύεται και από τους σχετικούς πολεμικούς βερμπαλισμούς και τις συγκαλυμμένες εχθροπραξίες.
