Η 10ετία του 2020 θα είναι μια πολύ δύσκολη ή και ασταθής οικονομικά περίοδος για την Χώρα. Θα είναι δύσκολή αφενός γιατί υπάρχει το Παλαιστινιακό που θα πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο και που μετά το 2028 το Ισραήλ θα κόψει τον γόρδιο δεσμό ενσωματώνοντας την Παλαιστίνη στην επικράτεια του και ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου. Θα είναι επίσης δύσκολη και ασταθής, γιατί τα σχέδια του Ισραήλ για αξιοποίηση των υδρογονανθράκων του, σκοντάφτουν στην Πράσινη Ανάπτυξη και μάλιστα σε μια Αγορά στην οποία το Ισραήλ σκόπευε να τροφοδοτήσει κατά κύριο λόγο (ΕΕ). Και όλα αυτά με την Χώρα να έχει θέμα κρίσης εξουσίας τουλάχιστον μέχρι το 2026 και συγκρούσεων με τους αντιπάλους (2022 -2024 και 2028 -2030)
Όμως θα χρειαστεί να παρθούν δύσκολες αποφάσεις αναφορικά με τους συνεταιρισμούς της Χώρας και για την Ηγεσία της!
Αναλυτικότερα, η περίοδος 2022 – 2026, θα είναι μια καλή περίοδος για την επιχειρηματικότητα στην Χώρα και για την προώθηση των σχεδίων της, μια και η αναπτυξιακής της πολιτική θα προσελκύσει διεθνή και κρυμμένα ιδιωτικά κεφάλαια, κεφαλαιοποιώντας και εισάγοντας στα Χρηματιστήρια τον φυσικό πλούτο της. Όμως θα χρειαστεί να παρθούν δύσκολες αποφάσεις αναφορικά με τους συνεταιρισμούς της Χώρας και για την Ηγεσία της (όπου εδώ μπορεί να έχει να κάνει ίσως και με την ένταξη της Χώρας σε ένα κοινοπολιτειακό σχήμα – π.χ. Μεσογειακή Ένωση;;). Όμως ταυτόχρονα το μέγα-έργο της Κλιματικής Αλλαγής / Πράσινης Ανάπτυξης που προωθείται από τους γνωστούς κύκλους του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και το Τραπεζικό Κατεστημένο και επιβάλλεται έτσι-θελικά και προς το παρόν στα κράτη μέλη της ΕΕ – που είναι ο σημαντικότερος υποψήφιος πελάτης των Ισραηλινών υδρογονανθράκων – δημιουργεί εμπόδια στα στρατηγικά αναπτυξιακά σχέδια του Ισραήλ. Αν σε αυτό προστεθεί αφενός η αντιδικία με τον Λίβανο αλλά και με την Παλαιστινιακή διοίκηση για την ιδιοκτησία θαλάσσιων οικοπέδων που υπάρχουν υδρογονάνθρακες, αλλά και αφετέρου η προσπάθεια που καταβάλουν αντίπαλες δυνάμεις για αποκλεισμό του Ισραήλ από σχεδιασμούς για δίκτυα μεταφορών η και ενεργειακών αγωγών, δημιουργείται μια μπερδεμένη κατάσταση που ίσως η τότε Ισραηλινή διοίκηση να θελήσει να την αντιμετωπίσει με νομικές κινήσεις – αγνοώντας τις συμβουλές φίλων της Χώρας.
Ένας υποψήφιος αντίπαλος πρέπει να είναι πάλι η Τουρκία.
Ίσως πάλι η προσφυγή σε δικαστήρια που τονίζεται την περίοδο αυτή να αφορά και σε δολοφονίες σημαντικών προσωπικοτήτων αντιπάλων χωρών που οι χώρες αυτές “χρεώνουν” στην Ισραηλινή Κυβέρνηση. Ταυτόχρονα και επειδή φαίνεται πως, μέσα στο 2022 και το αργότερο το 2023, θα υπάρξουν αναμφισβήτητα στοιχεία για το κατά πόσο το Ιράν προχωράει το πυρηνικό του πρόγραμμα η και διαθέτει ήδη πυρηνικά όπλα, θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ένα χτύπημα, σαν και αυτά που μας έχουν μάθει οι Ισραηλινοί, κατά του Ιράν. Ένας υποψήφιος αντίπαλος πρέπει να είναι πάλι η Τουρκία. Και το λέω αυτό γιατί όταν η Αφροδίτη σε ανάδρομη πορεία στους Διδύμους πέρασε πάνω από τον Ουρανό του Ισραήλ είχαμε το επεισόδιο του Mavi Marmara (31/5/2010) που κατά κάποιο τρόπο οι Ισραηλινοί έσπασαν τον τσαμπουκά των Τούρκων που θέλουν να έχουν μερίδιο στους Υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου. Και το επεισόδιο αυτό σαφώς είχε να κάνει με ανταγωνισμό για επιχειρηματικό πλούτο (Αφροδίτη στους Διδύμους) από εκμετάλλευση αγωγών φυσικού αερίου (Ουρανός στους Διδύμους) με την δημιουργία επιχειρηματικών ομίλων για την εκτέλεση του έργου. Η Αφροδίτη γυρνώντας ορθόδρομη ξαναπιάνει τον Ουρανό – ακριβείας 2024 -2026 – και θα πρέπει να περιμένουμε μια συνέχιση του επεισοδίου του 2010, πάλι με επικράτηση των Ισραηλινών. Την περίοδο 2024 – 2025 θα πρέπει να περιμένουμε επίσης όξυνση των σχέσεων με την Σαουδική Αραβία – που μπορεί να φτάσει ακόμα και σε επίπεδο πολεμικών επεισοδίων – αν και πιστεύω πως θα πρόκειται για επεισόδια τύπου “επίδειξη σημαίας ‘ – και θα έχει σαν αιτία την διαφορετική στρατηγική που έχουν οι δύο χώρες όσον αφορά στα δίκτυα υδρογονανθράκων, αλλά και κατά πάσα πιθανότητα το γεγονός πως στα πλαίσια του Μεγάλου Ισραήλ, οι Ισραηλινοί εποφθαλμιούν εδάφη που ανήκουν στην Σαουδική Αραβία
Το 2026 δεν θα είναι μια εύκολη χρονιά για το Ισραήλ ούτε στα χρηματοοικονομικά ούτε στα σχεσιακά θέματα της Χώρας. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα οφείλεται σε μια εξέγερση που μπορεί να έχει και θρησκευτικό χαρακτήρα και θα έχει σαν πιθανή αιτιολογία το ότι η Κυβέρνηση της Χώρας αποφάσισε να δημιουργήσει επιχειρηματικά σχήματα, πιθανά εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων οι οποίοι θεωρητικά ανήκουν και στους Παλαιστίνιους (ή και στους Λιβανέζους) και οι οποίοι εν πάση περιπτώσει μένουν εκτός μοιρασιάς.
Την περίοδο 2027 – 2029 και ειδικότερα το 2028 που η προοδευμένη Αφροδίτη ξαναγυρνάει στον Καρκίνο [= διασφάλιση παραγωγικής αυτάρκειας] – και αυτό σημαίνει πως το Ισραήλ ξαναγυρνάει στα Ισραηλο-κεντρικά σχέδια του για την περιοχή και για τον έλεγχο της παραγωγικής υποδομής της περιοχής – και θα πρέπει να περιμένουμε την ετσιθελική υφαρπαγή ενεργειακού πλούτου που ανήκει σε άλλη (ες) χώρες, καθώς επίσης την επιβολή ενός νομοθετικού πλαισίου – που εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιου μέρους του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου και της Ισραηλινής ελίτ που είναι αποξενωμένη από τον Ισραηλινό Λαό – που δεν επηρεάζει μόνο τους Παλαιστίνιους αλλά και τα λαϊκά στρώματα των Ισραηλινών. Αυτό θα προκαλέσει εξεγέρσεις που, όσον αφορά στους Παλαιστίνιους, θα καταπνιγούν με σκληροπυρηνικά μέτρα, όσον δε αφορά στους Ισραηλινούς θα επιχειρηθεί να τους περαστεί ένα όραμα παραγωγικής αυτάρκειας της Χώρας πιθανά συνοδευόμενο με κάποιες παροχές.
Στο σημείο αυτό να πούμε πως υπάρχουν ισραηλινές μελέτες που λένε πως το Ισραήλ θα πρέπει να περιμένει ένα σεισμό +6,5 ρίχτερ…
Το θέμα της εξέγερσης αυτής είναι επικίνδυνο μια και πέρα από την διάσπαση του κοινωνικού ιστού, μας μιλάει και για θρησκευτική αντιπαλότητα αλλά και για “ηφαιστειακά φαινόμενα που θα προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές σε αγροτικά και οικονομικά κέντρα” στην επικράτεια του Ισραήλ. Στο σημείο αυτό να πούμε πως υπάρχουν ισραηλινές μελέτες που λένε πως το Ισραήλ θα πρέπει να περιμένει ένα σεισμό +6,5 ρίχτερ στην περιοχή της Νεκρής Θάλασσας με μεγάλες καταστροφές και απώλειες ζωών. [https://www.timesofisrael.com/major-earthquake-killing-hundreds-likely-to-hit-israel-in-coming-years-study/]. Όμως αυτό συμβαίνει σε περίοδο μεγάλων ταραχών στο Ισραήλ, ενώ στην ίδια περίοδο το ίδιο σήμα μας δίνει και χάρτης του Ιράν ενώ ο κοινός χάρτης Ισραήλ και Ιράν μας μιλάει για χειρουργικό χτύπημα του Ισραήλ κατά του Ιράν. Επειδή λοιπόν ένα πυρηνικό χτύπημα, ως ενέργεια, έχει τα ιδία αποτελέσματα με ένα μεγάλο σεισμό, είναι λογικό να υποθέσω πως μάλλον πρόκειται για τρομοκρατικό χτύπημα με χρήση τακτικού πυρηνικού όπλου [σημ: ως τέτοια ορίζονται τα πυρηνικά όπλα που χρησιμοποιούνται στα πεδία των μαχών και έχουν σαν αποτέλεσμα περιορισμένες καταστροφές, κατ αντιδιαστολή με τα στρατηγικά που αποσκοπούν στην ολική ισοπέδωση του αντιπάλου].
Δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης όσον αφορά στο πως θέλει ένα μέρος της διεθνούς Κοινότητας να είναι το Ισραήλ…
Φαίνεται, λοιπόν, πως οι κινήσεις του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή θα προκαλέσουν πέρα από τις εξεγέρσεις του παλαιστινιακού στοιχείου και το χτύπημα που προανέφερα από το αντίπαλο δέος (Ιράν) μέσω οργάνωσης που το τελευταίο ελέγχει. Και φυσικά το Ισραήλ θα απαντήσει με ανάλογο η ισχυρότερο χτύπημα της ίδιας κατηγορίας. Στην συνέχεια ο πλούτος της Χώρας που προέρχεται από τους υδρογονάνθρακες θα χρησιμοποιηθεί για να παραμείνει στην εξουσία μια συγκεκριμένη ομάδα διοίκησης που έχει σαν όραμα το Μεγάλο Ισραήλ. Ένα άλλο θέμα της περιόδου είναι πως θα γίνει φανερό πως δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης όσον αφορά στο πως θέλει ένα μέρος της διεθνούς Κοινότητας να είναι το Ισραήλ και πώς το Ισραήλ βλέπει το μέλλον του στον παγκόσμιο γίγνεσθαι. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον τομέα εξόρυξης και μεταφοράς υδρογονανθράκων αλλά και τον ρόλο του Ισραήλ στα δίκτυα μεταφορών γενικότερα και στους αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου. Και αυτό θα οδηγήσει το Ισραήλ σε δυσανάλογα για το μέγεθος της Χώρας εξοπλιστικά προγράμματα η και σε υπενθύμιση προς κάθε κατεύθυνση της ισχύος του οπλοστασίου του.
