Ο Ποσειδώνας ανακαλύφθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου το 1846. Η ανακάλυψή του ήταν μια ιστορική στιγμή για την αστρονομία κι αστρολογικά ένα μοναδικό σημείο καμπής για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Όπως γίνεται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το πλήρωμα του χρόνου έρχεται όταν ο Άνθρωπος είναι έτοιμος τόσο σε διανοητικό (τεχνολογικό) επίπεδο όσο και σε συνειδησιακό. Κάτι που σημαίνει ότι η ευφυΐα μετατράπηκε σε γνώση μόνο όταν η συνειδητότητα της ανθρωπότητας ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει την επιρροή του νέου πλανήτη. Με άλλα λόγια, μπορούμε να “δούμε” και να χρησιμοποιήσουμε κάτι μόνο όταν είμαστε αρκετά συνειδητοί. Κι αυτό ισχύει τόσο για απλά καθημερινά πράγματα, δικές μας εσωτερικές καταστάσεις όσο και για μακροκοσμικά γεγονότα. Μέχρι να φτάσουμε σε αυτή την κρίσιμη μάζα συνείδησης που θα μας επιτρέψει να το δούμε, η ενέργεια του εκάστοτε αντικειμένου, λειτουργεί ασυνείδητα και “αόρατα”.
Στην περίπτωσή μας, ο Ποσειδώνας αστρολογικά συμβολίζεται με την διάλυση των ορίων, την αναζήτηση του ιδανικού, την αντίληψη του αόρατου και αφηρημένου. Είναι ο πλανήτης της ενότητας, της ανιδιοτελούς αγάπης και της ανώτερης τέχνης. Επίσης εκφράζεται σαν πνευματική νοσταλγία, (απελπισμένος) ρομαντισμός, μυστικισμός και συμπόνοια. Άνθρωποι με έντονο ποσειδώνιο στοιχείο (ή Ιχθύες) στον χάρτη τους, μπορούν να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω. Μπορεί να μην έχουν παρατηρητικότητα για λεπτομέρειες αλλά έχουν την μοναδική ικανότητα δεκτικότητας, να νιώθουν την ενέργεια του περιβάλλοντος και των ατόμων γύρω τους διαισθητικά.
Καθόλου τυχαία, αυτή είναι η ενέργεια είναι που αναδύθηκε και εξαπλώθηκε στον κόσμο της τέχνης (κι όχι μόνο), παράλληλα με την ανακάλυψη του Ποσειδώνα κι εκφράστηκε εύστοχα με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Ο ιμπρεσιονισμός αναπτύχθηκε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, αρχικά στην ζωγραφική αλλά στην λογοτεχνία και μουσική επίσης. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η απόδοση μιας εικόνας (συνήθως στην φύση) με όσο το δυνατόν την πιο πιστή ψυχική εντύπωση της θέας του αντικειμένου. Ο καλλιτέχνης έχει σκοπό να αποτυπώσει την παροδική αίσθηση και αύρα που εκπέμπει μια κατάσταση ή ένα αντικείμενο, παρά την λεπτομέρεια. Αστρολογικά αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον δεν είναι μόνο η προφανής κι άμεση σχέση της ανακάλυψης του πλανήτη με την αντίστοιχη ενέργεια, που διαπότισε την κουλτούρα στην τέχνη της εποχής, αλλά και το γεγονός πως μετά από έρευνα διαπιστώσαμε πως οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, είχαν αστρολογικό χάρτη με πολύ ισχυρό ποσειδώνιο στοιχείο.
Ένα άτομο θεωρείται ποσειδώνιο, όταν ο Ήλιος του βρίσκεται σε μια από τις κυριότερες όψεις (σύνοδος, τρίγωνο, αντίθεση, τετράγωνο) με τον Ποσειδώνα.
- Claude Monet: Ήλιος τετράγωνο Ποσειδώνας
- Pierre–Auguste Renoir: Ιχθύες με πολυαστρία στους Ιχθύες (Ήλιος, Ερμής, Ουρανός)
- Edouard Manet: Ήλιος σύνοδος Ποσειδώνας
- Edgar Degas: Ήλιος αντίθεση Ποσειδώνας
- Paul Cezanne: Ήλιος τρίγωνο Ποσειδώνας
- Henri Matisse: Ήλιος τετράγωνο Ποσειδώνας
- Camille Pissarro: Ήλιος αντίθεση Ποσειδώνας, Σελήνη στους Ιχθύες
- Mary Cassatt: Ήλιος τετράγωνο Ποσειδώνας
- Alfred Sisley: Ήλιος τετράγωνο Ποσειδώνας
- Auguste Rodin: Ήλιος τετράγωνο Ποσειδώνας
- Joaquin Sorolla: Ήλιος κι Αφροδίτη στους Ιχθύες σε σύνοδο με Ποσειδώνα
- Gustave Caillebotte: Ήλιος αντίθεση Ποσειδώνας
- Piet Mondrian: Ήλιος κι Ερμής στους Ιχθύες
- Frederic Bazille: Ήλιος εξάγωνο Ποσειδώνας (ακριβείας)
- Lucien Pissarro: Ήλιος κι Αφροδίτη στους Ιχθύες
- Eugene Boudin: Ήλιος αντίθεση Ποσειδώνας
- Eliseu Visconti: Ήλιος τρίγωνο Ποσειδώνας
- Felix Resurreccion Hidalgo: Ιχθύες με πολυαστρία στους Ιχθύες (Ήλιος, Ερμής, Αφροδίτη, Άρης, Ποσειδώνας)
- Eva Gonzales: Πολυαστρία στους Ιχθύες (Σελήνη, Άρης, Ποσειδώνας)
- William Merritt Chase: Ήλιος τρίγωνο Ποσειδώνας
- Armand Guillaumin: Ήλιος σύνοδος Ποσειδώνας
- Frederic Remington: Ήλιος αντίθεση Ποσειδώνας
- Laura Knight: Ήλιος τετράγωνο Ποσειδώνας
