Πριν δοθούν απαντήσεις σε τεχνικά αστρολογικά ζητήματα, χρειάζεται να έχουμε τη σωστή φιλοσοφία για την Αστρολογία.
Κάθε αστρολογικός παράγοντας και κάθε συνδυασμός αστρολογικών παραγόντων αντιστοιχεί με ένα ρεπερτόριο δυνατοτήτων – δεν αντιστοιχεί μόνο με μία δυνατότητα. Αυτό είναι σύμφωνο με τον νόμο των ρεπερτορίων (ο νόμος για τα πλαίσια δυνατοτήτων, των πιθανοτήτων στον χωρόχρονο, που παρατίθεται μετά το τέλος του άρθρου αυτού). Το ποια δυνατότητα γίνεται πραγματικότητα εξαρτάται από το επίπεδο συνειδητότητας των ανθρώπων και γενικά των όντων που εμπλέκονται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.
Επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις το επίπεδο συνειδητότητας των εμπλεκόμενων ανθρώπων είναι σχετικά χαμηλό, προκύπτει μία περίπου ίδια χαμηλής ποιότητας έκβαση. Η έκβαση τούτη, ως η πιο πιθανή, είναι γενικά γνωστή, αλλά, είναι τραγικό λάθος να μη γνωρίζουμε είτε να ξεχνούμε ότι και άλλες δυνατότητες υπάρχουν στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου συνδυασμού παραγόντων, χειρότερες μα και καλύτερες. Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις δυνατότητες οι οποίες είναι καλύτερες από αυτές που συμβαίνουν συχνότερα, και είναι δίκαιο να τις προτείνουμε και να βοηθούμε τους ανθρώπους να τις πραγματοποιούν.
Επομένως, είναι σφάλμα να θεωρούμε την Αστρολογία βασικά ένα μέσον για προβλέψεις.
Ο κύριος και καλύτερος ρόλος της Αστρολογίας είναι: οδηγός για ψυχική πρόοδο και σωστή ανταπόκριση στις καθημερινές αναγκαιότητες. Για την επιτυχία σε αυτά χρειάζεται να θεωρούμε ότι:
Ο γενέθλιος αστρολογικός χάρτης ενός προσώπου είναι το πρόγραμμα για τα μαθήματά του στο “πανεπιστήμιο της ζωής” και για τις εξετάσεις στα μαθήματα αυτά. Όπως στα πιο πολλά πανεπιστήμια, ο άνθρωπος δεν επιλέγει τα μαθήματα ούτε τις περιόδους κατά τις οποίες εξετάζεται σε τούτα, αλλά, ευθύνεται για τούς βαθμούς που παίρνει στα μαθήματά του. Έτσι, δύο πρόσωπα τα οποία έχουν όμοιους γενέθλιους αστρολογικούς χάρτες, αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις, αλλά, μπορεί να διαμορφώσουν διαφορετικούς χαρακτήρες και να έχουν διαφορετικές ζωές. Γι’ αυτό, είναι μεγάλο λάθος να κρίνουμε ένα πρόσωπο μόνο από το ωροσκόπιό του – χρειαζόμαστε την παρουσία του για να εκτιμήσουμε σε τι επίπεδο συνειδητότητας βρίσκεται βασικά (στην τρέχουσα περίοδο).
Προσοχή: Δεν έχουμε “καλά ωροσκόπια” και “κακά ωροσκόπια”, ούτε οι πλανήτες διακρίνονται σε “ευεργετικούς” και σε “κακοποιούς”. Βεβαίως, υπάρχουν εύκολα και δύσκολα “μαθήματα ζωής”, όπως σε κάθε φοίτηση. Ωστόσο, είναι δυνατόν να είσαι άριστος σε δύσκολο μάθημα, και κακός σε μάθημα που θεωρείται πολύ εύκολο. Έτσι, ο γενέθλιος αστρολογικός χάρτης ενός προσώπου δεν δείχνει αγιότητα ή εγκληματικότητα. Ωστόσο, υπάρχουν υπέροχες, μέτριες, μέχρι και πολύ κακές, ανταποκρίσεις στις απαιτήσεις των “μαθημάτων ζωής” τα οποία ο γενέθλιος αστρολογικός χάρτης συμβολίζει. Οι ποιότητες των ανταποκρίσεων στις διάφορες προκλήσεις στη ζωή (οι οποίες πηγάζουν από τα ρεπερτόρια που έχουν οι συνδυασμοί των αστρολογικών παραγόντων) είναι το αληθινό πεδίο όπου ο άνθρωπος έχει την σχετική ελευθερία του, και στο πεδίο αυτό λειτουργεί η ελευθερία της συνείδησής του. Βεβαίως, ο άνθρωπος βασικά επιλέγει ανάμεσα στο να αντιλαμβάνεται με όλες του τις λειτουργίες (νοητικές, συναισθηματικές, και ψυχικές), ή, στο να αντιλαμβάνεται μόνο αυτά που νομίζει ότι τον βολεύουν. Με τη δεύτερη τούτη επιλογή, βρίσκεται σε εθελοτυφλία, η οποία περιορίζει τις επιλογές. Η εθελοτυφλία οδηγεί μέχρι και στην απώλεια κάθε επιλογής, δηλαδή, σε αυτό που οι μοιρολάτρες πιστεύουν ότι πάντοτε ισχύει. Πάντως, η χειρότερη τούτη κατάντια δεν προκαθορίζεται και μάλιστα “από τα άστρα”.
Η αντίληψη δίχως προκαταλήψεις με όλες τις λειτουργίες (νοητικές, συναισθηματικές, ψυχικές) είναι το καλύτερο που μπορεί ο άνθρωπος για την σχέση του με ολόκληρη την αλήθεια, με τη συμπαντική αλήθεια.
Ας συνοψίσουμε την φιλοσοφία ζωής με την οποία η χρήση της Αστρολογίας γίνεται σωστή και δίκαιη:
Κάθε άνθρωπος που γεννιέται στον πλανήτη Γη έχει ένα πρόγραμμα με “μαθήματα ζωής”, και το πρόγραμμα αυτό απεικονίζεται συμβολικά στον γενέθλιο αστρολογικό χάρτη του συγκεκριμένου ανθρώπου.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μέτριοι ή κακοί φοιτητές στο “πανεπιστήμιο της ζωής”. Έτσι, στις περισσότερες περιπτώσεις, το πρόσωπο το οποίο πηγαίνει σε αστρολόγο είναι μία γελοιογραφία, μία καρικατούρα, του ιδεώδους εαυτού του, δηλαδή, του κάλλιστου που θα μπορούσε να ήταν. Η καρικατούρα τούτη επίσης είναι το περιεχόμενο στα περισσότερα βιβλία που παρουσιάζουν ερμηνείες των αστρολογικών παραγόντων. Mε βάση αυτά, ο/η αστρολόγος εύκολα μαντεύει “τον χαρακτήρα του ανθρώπου” και πριν τη συνάντηση μαζί του. Όμως αυτό είναι και άδικο και επικίνδυνο, διότι, ένας άνθρωπος μπορεί να είναι πολύ καλύτερος ή χειρότερος από τα πιο πολλά άτομα που έχουν παρόμοιο γενέθλιο αστρολογικό χάρτη.
Γι’ αυτό: Όταν ερμηνεύουμε ένα γενέθλιο αστρολογικό χάρτη οφείλουμε να γνωρίζουμε ολόκληρο το ρεπερτόριο με τις βασικές δυνατότητες σε σχέση με κάθε ένα αστρολογικό παράγοντα – όχι να θεωρούμε αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν αντιδρώντας στον παράγοντα αυτόν σαν το μόνο εφικτό, σαν το μόνο δυνατόν να γίνεται.
Σύμφωνα με αυτά που αποκαλύφτηκαν στο παρόν άρθρο: Το κύριο έργο των αστρολόγων δεν είναι να κάνουν προβλέψεις, αλλά, να βοηθούν κάθε άνθρωπο στην πορεία της ζωής του να ζει (να ανταποκρίνεται) με τις υψηλότερες βαθμίδες των δυνατοτήτων του.
Ο νόμος για τις δυνατότητες, τις πιθανότητες μέσα στο χωρόχρονο
Κάθε στιγμή σε κάθε σημείο στον χωρόχρονο πολλοί παράγοντες αλληλεπιδρούν και αυτό πού γίνεται είναι μία δυνατότητα από τις πολλές δυνατότητες της ομάδας των συγκεκριμένων παραγόντων (δεν υπάρχει ρεπερτόριο ομάδας παραγόντων μόνο με μία δυνατότητα), έτσι, γίνεται κάτι από το ρεπερτόριο του συνδυασμού των παραγόντων αυτών – δεν γίνεται κάτι έξω από το ρεπερτόριο αυτό, είναι αδύνατον. Επειδή αυτά ισχύουν, δεν μπορούμε να έχουμε θετικές βεβαιότητες αλλά μόνο αρνητικές και στατιστικές βεβαιότητες. Δηλαδή, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι τι είναι αδύνατον μία συγκεκριμένη στιγμή κάπου (διότι δεν ανήκει στο ρεπερτόριο του συνδυασμού παραγόντων που κυριαρχεί τη δεδομένη στιγμή), αλλά είναι αδύνατον να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι θα έχουμε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα (που ανήκει στο ρεπερτόριο των παραγόντων αυτών) και όχι ένα άλλο από το ρεπερτόριο αυτό. Μόνο στατιστικά μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο συχνά προκύπτει κάθε μία δυνατότητα ενός ρεπερτορίου. Προσοχή! Υπάρχουν δυνατότητες οι οποίες συμβαίνουν σχεδόν στο 100% των περιπτώσεων ενός συνδυασμού παραγόντων, και έτσι πέφτουμε στην πλάνη ότι σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να γίνεται μόνο ένα πάντοτε το ίδιο…
Ο καθώς χρειάζεται κάθε φορά (γνωστός ως Αστρογιάννης και Γιάννης Συμεώνογλου)
