Μα καλά; Έτσι προσπαθούν να μας καλοπιάσουν; Χαρίζοντάς μας μια μέρα μέσα στο χρόνο, τη στιγμή που μας ανήκει ο χρόνος ολόκληρος; Μας ανήκει ο χρόνος από τη στιγμή που δημιουργήθηκε γιατί απίθωσε στις εύθραυστες πλάτες μας την υποχρέωση να τον μεγαλώσουμε.
Όταν γεννιέσαι γυναίκα, γεννιέσαι Σελήνη και φέρεις μέσα σου τη συλλογική μνήμη της Μήτρας, της Ψυχής, της Ευθύνης και του Κρόνου, αυτού του Χρονοκράτορα που σου χαρίζει, ή σου στερεί το χρόνο. Η Μοίρα, η Αγάπη, η Ζωή, η Ελπίδα, η Μνήμη, η Ευλογία, η Χαρά, η Πίστη, η Ελευθερία, η Συγγνώμη, η Δύναμη, η Προοπτική, η Πληγή… γένους θηλυκού και ευαίσθητου.
Εμείς οι Σελήνες, που δημιουργούμε και άνδρες και γυναίκες στα σπλάχνα μας, είμαστε όλα αυτά και άλλα τόσα.
Όλες μας γεννιόμαστε Νέα Φεγγαράκια τρυφερά και ευαίσθητα και συλλέγουμε από το περιβάλλον μας τις εμπειρίες αυτές που θα μας κάνουν ισχυρές ή ανίσχυρες, δοτικές ή σκληρές, υποχωρητικές ή ανυποχώρητες… ευτυχισμένες ή δυστυχισμένες. Οι εμπειρίες αυτές που θα μας χαρίσουν οι ανάλγητοι ως προς τα ανθρώπινα, οι Μεγάλοι και Συμπαντικοί καθώς προσθέτουν τις χρωματιστές βελονιές τους πάνω στο κέντημα της ζωής μας. Η ασπρόμαυρη στάμπα είναι πάντα εκεί και περιμένει, είναι το γενέθλιο κοσμόγραμμά μας αυτό! Λιβάδια με πολύχρωμα λουλούδια; Σπιτάκια με καμινάδες που βγάζουν καπνό; Ρυάκια που κυλάνε ήσυχα; Χιονισμένα τοπία με ψηλά δένδρα; Ό,τι στάμπα έλαχε στην καθεμιά μας… με μόνη επιλογή μας τα πολύχρωμα κουβάρια των κλωστών. Και οι βελόνες στα χέρια των μεγάλων!
Ο Ουρανός θα μας φέρει και θα μας πάρει αγάπες, θα μας χαρίσει ξαφνικές χαρές και ξαφνικές λύπες. Θα μας μετατρέψει σε Αρτέμιδες Σελήνες, θα περιμένουμε να πάρουμε εκδίκηση για όποια πληγή μας άνοιξε!
Ο Ποσειδώνας θα μας μάθει να αγαπάμε χωρίς να κρατάμε τίποτα για τον εαυτό μας, θα μας μάθει να θυσιαζόμαστε και να πέφτουμε θύματα της αγάπης μας. Θα μας μάθει να αναφερόμαστε σε ότι πιο θεϊκό υπάρχει μέσα μας. Σελήνες ατόφιες μας κάνει και ό,τι αξίζει να συγχωρέσουμε θα το συγχωρέσουμε μεγαλόκαρδα. Και μετά Πλούτωνας. Αυτός έρχεται μόνο για να πάρει! Αυτός θα μας δώσει τις απώλειες τις μεγάλες και τα πάθη τα σκοτεινά και τα αδιαχείριστα. Θα μας στερήσει αυτά που δεν μπορούν να αντικατασταθούν στη ζωή μας. Θα μας μετατρέψει σε σκοτεινές Σελήνες Εκάτες που μέσα από τον πόνο θα μπορέσουν κάποια στιγμή να συγχωρήσουν. Μέχρι τότε θα περιμένουν την ανταποδοτικότητα, το Κάρμα, να πάρει για αυτές τη ρεβάνς. Και όλα αυτά μέσα σε μία ζωή μόνο! Και γύρω μας άνδρες, μικροί Ερμήδες τα παιδιά μας, Ήλιοι , Άρηδες, Δίες και Κρόνοι οι άνδρες και οι πατεράδες μας. Μας περιστοιχίζουν και εμείς ευθυνόμαστε για αυτούς και τους παίρνουμε υπό την προστασία μας γιατί πάντα μέσα μας είμαστε πιο πολύ μανάδες τους από οτιδήποτε άλλο! Άλλες φορές μας αγαπούν πολύ και μας φροντίζουν και άλλες φορές μας πληγώνουν ανεπανόρθωτα… όπως κι εμείς αυτούς! Και για χατίρι τους διαλέγουμε ρόλους και γινόμαστε Αφροδίτες γλυκές, γοητευτικές, λάγνες, φροντιστικές!
Αν έχουμε περάσει δύσκολα και το πρότυπο του πατέρα είναι ελλειμματικό στη ζωή μας, τότε ξυπνάει μέσα μας η Ήρα! Η γυναίκα που δεν έχει πάρει αγάπη και επιβεβαίωση μέσα από το οικογενειακό αρχέτυπο και αναζητά να διαλύει τις οικογένειες των άλλων για να πάρει ικανοποίηση! Ήρα Juno, ή αιώνια ερωμένη σε σχέσεις διπλές και κρυφές που αναζητά χαρές κλεμμένες ή δανεικές!
Μα υπάρχουν και γυναίκες που είναι ταγμένες να γίνουν μητέρες και διαπραγματεύονται τη ζωή τους ολόκληρη για τα παιδιά τους! Η Δήμητρα Ceres, η θεά της γονιμότητας που προκειμένου να κρατήσει την κόρη της στον πάνω κόσμο έκανε συμφωνία με τον Άδη!
Η Αθηνά η Pallas, είναι αμαζόνα και δεν την ενδιαφέρει να έχει κανέναν άνδρα στη ζωή της. Έχει επιλέξει ένα δρόμο μοναχικό, ασκητικό με σκληρό σχεδιασμό που θα τη φέρει στην κορυφή του κόσμου χωρίς το περιττό βάρος των παιδιών και των συζύγων.
Η Εστία Vesta, είναι ιέρεια του καθήκοντος και θέλει οι άνδρες της ζωής της να είναι ισχυροί, να είναι δυνατοί και θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να τους βοηθήσει να ανελιχθούν! Είναι κρυμμένη πίσω από το «θρόνο» κάθε ισχυρού γιού ή συζύγου και η μοναδική χαρά της, είναι η δική του επιτυχία!
Και αν δεν τα καταφέραμε έτσι όπως μας άξιζε, οι ευκαιρίες ατελείωτες!
Και εκεί, λίγο πριν το σούρουπο της ζήσης, Σελήνες γινόμαστε και πάλι. Πανσέληνες ολόφωτες, με τη σοφία της ηλικίας και όλων των ρόλων που ο Κρόνος μας ανέθεσε… Και αν δεν τα καταφέραμε έτσι όπως μας άξιζε, οι ευκαιρίες ατελείωτες! Μετά τον Πλούτωνα… τινάζουμε το χέρι και αρπάζουμε μιαν άλλη! Θα σταματήσουν ποτέ οι Νέες Σελήνες να φωτίζουν τη Γη; Ευκαιρίες πολλές για γυναίκες που ξεγέλασαν τον «πίθηκο» πριν καν ξεγελάσουν τον Αδάμ. Μα αλήθεια δεν συμφωνείτε; Πόσο ευθυνόφοβος φάνηκε … «Κύριε συγγνώμη, η Εύα με ξεγέλασε! Αυτή μου έδωσε το Μήλο!» Η Εύα όμως δεν τα «φόρτωσε» σε κανέναν. Ανέλαβε την ευθύνη του λάθους της και έκανε ηρωική έξοδο από τον Παράδεισο αναλαμβάνοντας και τον Αδάμ και τα παιδιά του. Παλιά ιστορία… οι Εύες όλου του κόσμου να αναλαμβάνουν την ευθύνη… να ανατρέφουν δίκαιους, άδικους, τολμηρούς, άτολμους, ήρωες, προδότες, δυνατούς, αδύναμους, βασιλιάδες, δούλους, Θεανθρώπους!
Μία γυναίκα… χίλια πρόσωπα, χίλια χρώματα, χίλια αρώματα, χίλια λάθη, χίλιες ηδονές και χίλιες οδύνες… Χρόνια μας πολλά λοιπόν…
Χρόνια πολλά στη Λίλιθ τον σκοτεινό πρώτο άγγελο που δεν δέχτηκε το χαλινάρι του Αδάμ! Χρόνια πολλά στην Εύα που με την περιέργειά της μας οδήγησε έξω από την Πύλη! Χρόνια πολλά στην Πανδώρα που άνοιξε το κουτί και ο κόσμος έπαψε να είναι μονότονος! Χρόνια πολλά στη Λορελάι που κάθεται πάνω στο βράχο και σαγηνεύει τους ναυτικούς! Χρόνια πολλά στη Μαρία που έφερε την ελπίδα της Ανάστασης σε κάθε Ψυχή! Χρόνια πολλά σε όλες μας, κάθε μέρα, από την αρχή του Κόσμου μέχρι… το Τέλος του!
