Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αναζητάει την ευτυχία, άμεσα ή έμμεσα μέσα από κάθε του πράξη, σκέψη και συναίσθημα. Ανεξαρτήτως περιεχομένου, όλα έχουν βαθύτερο κίνητρο την ψυχική πληρότητα, ακόμα κι αν αυτό δεν φαίνεται επιφανειακά. Για αυτό και οι περισσότεροι που ενδιαφέρονται για την αστρολογία, αναρωτιούνται πότε θα έρθει η κατάλληλη διέλευση για να τους φέρει κάτι “καλό”, ψάχνοντας ένα είδος λύτρωσης.
Ο σκοπός αυτής της σειράς άρθρων για την αντιμετώπιση πλανητικών επιρροών, έχει σκοπό να δείξει πως η ουσιαστική ευτυχία, δεν έρχεται από την απόκτηση κάποια εξωτερικής εμπειρίας, αλλά από την εσωτερική διαχείριση όλων όσων μας δίνονται, εύκολων και δύσκολων. Η συνειδητή αντιμετώπιση κάθε εμπειρίας, φέρνει την χαρά αναπόφευκτα.
Από το Εγώ στο Εμείς. Από το Εμείς στο Όλο.
Όπως αναφέρθηκε και στα προηγούμενα άρθρα, οι προσωπικοί πλανήτες (Ήλιος, Σελήνη, Ερμής, Αφροδίτη, Άρης) σχετίζονται με το χτίσιμο του “εγώ” και τις ενστικτώδεις ορμές. Περνώντας στους κοινωνικούς πλανήτες (Δίας, Κρόνος), η συνείδηση του ανθρώπου διευρύνεται από το άτομο στο “εμείς”, αφού νιώθει πλέον μέρος ενός κοινωνικού συνόλου. Προχωρώντας σήμερα στον Ουρανό, μπαίνουμε στους εξώτερους πλανήτες οι οποίοι κινούνται σε χαμηλότερη ταχύτητα και το πέρασμα τους από κάθε ζώδιο δίνει χαρακτηριστικά σε ολόκληρη γενιά ανθρώπων. Έτσι ολοκληρώνεται η μετάβαση από το “εμείς” στο “όλο”.
Αυτές οι συλλογικές συμπεριφορές που ασπαζόμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε, αστρολογικά ανήκουν κατά κύριο λόγο στην ενέργεια των εξωκρόνιων πλανητών…
Το μεγαλύτερο μέρος των καθημερινών μας αντιδράσεων, συγκινησιακών και διανοητικών, καθορίζεται από συλλογικά πεδία συμπεριφορών που απορροφούμε ασυναίσθητα από το περιβάλλον μας. Το “εγώ” τα υιοθετεί, μάχεται για αυτά, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι είναι κληρονομημένες συμπεριφορές που δεν είναι καν δικές του. Έτσι δημιουργείται το εγωικό σύμπλεγμα. Δηλαδή μια ψυχή που έχει υποπέσει στην ψευδαίσθηση του αποχωρισμού από το Όλο, νιώθοντας ότι πρέπει να επιβιώσει ψάχνοντας την ευτυχία “εκεί έξω”, συνήθως σε βάρος άλλων.
Αυτές οι συλλογικές συμπεριφορές που ασπαζόμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε, αστρολογικά ανήκουν κατά κύριο λόγο στην ενέργεια των εξωκρόνιων πλανητών (Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας).
Κάθε φορά που κάποιος από αυτούς επηρεάζει τον αστρολογικό μας χάρτη, μας δίνει την ευκαιρία να φέρουμε όλες τις παραπάνω ασυνείδητες συμπεριφορές στην επιφάνεια και στο φως. Ο μόνος δρόμος για να πραγματοποιηθεί αυτό, είναι η κάθε ψυχή να προχωρήσει στο μονοπάτι μετασχηματισμού, από την ψευδαίσθηση ότι είναι ένα ανεξάρτητο κι απομονωμένο “εγώ” (προσωπικοί πλανήτες), στο ότι ανήκει στο κοινωνικό δίκτυο του “εμείς” (κοινωνικοί) και τελικώς στην συνειδητοποίηση πως “όλα είναι Ένα” (εξώτεροι).
Ουρανός: ελευθερία σημαίνει διαρκής ανανέωση
Το πρώτο βήμα αυτής της τελικής φάσης γίνεται με τον Ουρανό, ο οποίος σηματοδοτεί την ελευθερία. Για να επιτευχθεί, χρειάζεται να διαλυθεί κάθε δομή, ιδεολογία και αντίληψη που πλέον δεν υπηρετεί το κοινό καλό και μας κρατάει δέσμιους σε μια παρωχημένη στάση ζωής.
Η Ύπαρξη (Θεός, Σύμπαν, Πνεύμα ή όπως θέλει να Το ονομάσει κάποιος), με την πιο αφαιρετική έννοια της λέξης, ουσιαστικά είναι ένα ποτάμι Ζωής που δεν σταματάει ποτέ. Η κίνηση, η δυναμική και η δημιουργία είναι η μόνη συμπαντική σταθερά. Το γνωστό ρητό “τα πάντα ρει” του Ηράκλειτου, είναι η ιδανική περιγραφή.
Ο Ουρανός είναι υποχρεωμένος από την φύση του να διαλύσει οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο σε αυτή την ροή και παράλληλα να φέρει κάτι νέο που θα βοηθήσει στην εξέλιξη και διεύρυνση της συνείδησης. Μέχρι φυσικά κι αυτό να ολοκληρώσει τον ρόλο του, να διαλυθεί και να προχωρήσει η ροή της ενέργειας στο επόμενο στάδιο. Για αυτό και αστρολογικά συνδέεται με την τεχνολογία και την ανάπτυξή της που όπως ξέρουμε δεν έχει τέλος.
Μια οντότητα οποιουδήποτε μεγέθους, από μια ανθρώπινη προσωπικότητα, μια οικογένεια, ένα κράτος, μέχρι το σύνολο της ανθρώπινης φυλής, πρέπει να είναι δομημένη με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε να είναι ανοιχτή σε νέες ενέργειες, για να μπορεί να ανανεώνεται, να παραμένει φρέσκια και να εξελίσσεται. Δεν εννοούμε ένα ευαίσθητο σύστημα που επηρεάζεται από το καθετί, αλλά μια συνειδητή οντότητα με ευφυΐα, διαύγεια και εγρήγορση που μπορεί να διαισθανθεί τι είναι χρήσιμο και τι εξυπηρετεί το σύνολο.
Σκοπός του Ουρανού δεν είναι να βρει μία καθολική απάντηση αλλά να αποκτήσει πολύπλευρη γνώση του αντικειμένου!
Η Ουράνια δομή καθαρίζει και επιτρέπει την ροή του ποταμού που προαναφέραμε. Για αυτό και ο πλανήτης σχετίζεται με την απεριόριστη έκφραση, τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο. Η ελεύθερη διάνοιά του δίνει την ικανότητα της επιστημονικής αποστασιοποίησης και της δυνατότητας να εξεταστεί ένα γεγονός από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Σκοπός του Ουρανού δεν είναι να βρει μία καθολική απάντηση αλλά να αποκτήσει πολύπλευρη γνώση του αντικειμένου, διότι γνωρίζει ότι όλες οι απόψεις είναι σχετικές κι εκφράζουν μόνο μια πλευρά της αλήθειας. Στην κοινωνική του έκφραση, φέρνει αναπόφευκτα αναγνώριση των δικαιωμάτων των άλλων, ελευθερία και μεγάλη ανεκτικότητα, εφόσον κατανοεί την διαφορετικότητα του καθένα.
Ο Ουρανός έχει καταλάβει ότι το “άτομο” είναι μια ψευδαίσθηση ή καλύτερα, ένα αναγκαίο περιορισμένο εργαλείο που δεν υφίσταται ανεξάρτητο, καθότι όλη η πλάση λειτουργεί σε δίκτυο και συλλογικότητες. Για αυτό και μια ουράνια προσωπικότητα έχει φυσική τάση να ανήκει σε ομάδες και κοινότητες με εναλλακτικές δραστηριότητες που υποστηρίζονται από ανθρωπιστικές πεποιθήσεις.
Μια από τις σημαντικότερες ποιότητες που έχει ένας Ουράνιος είναι η έμφυτη ικανότητα να αναγνωρίζει γύρω του τάσεις, στερεότυπα και σχηματισμούς (τεχνικούς, διανοητικούς ή και συναισθηματικούς) τόσο σε συνανθρώπους όσο και σε συλλογικές οντότητες (πχ. συμπεριφορές, μόδα, πολιτική, οικονομία κτλ.). Η αναγνώριση των στερεοτύπων είναι μόνο το πρώτο βήμα. Στη συνέχεια ακολουθεί η επανάσταση εναντίον τους. Λόγω της κεραυνοβόλας εξωστρέφειας της ενέργειας αυτής, ο Ουρανός νιώθει πνιγμένος από οποιαδήποτε παγιοποίηση και υποχρεωμένος να την τροποποιήσει σε κάτι καινούριο ή να την καταρρίψει πλήρως.
Το ερώτημα είναι “πως θα το κάνει αυτό;”.
Η ανώτερη έκφρασή του προσδίδει την ικανότητα της αλλαγής και της επανάστασης με τρόπο που σπρώχνει προς την εξέλιξη μέσω της μετάδοσης γνώσης, κατανόησης και σύμπνοιας προς ένα νέο σκοπό. Ο συνειδητός Ουράνιος επικαιροποιεί τις δομές και όταν έρθει η ώρα, ξέρει να τις ξανά-διαλύσει και να δημιουργήσει νέες σε κύκλους μόνιμης ροής.
Οι δυσκολότερες όψεις κι εκφράσεις του, παράγουν ένταση, κρίση κι επιθυμία για διάλυση των παλαιών δομών μέσα από κάποια μορφή βίας. Στην κατώτερη έκφρασή του, λειτουργεί ακόμα με το εγωικό σύμπλεγμα που βλέπει παντού εχθρούς, οπότε αντιμετωπίζει οτιδήποτε παρωχημένο με αντιπαλότητα. Νοιάζεται περισσότερο για την διάλυση του παλαιού παρά για το ερχομό του νέου. Ακόμα κι αν επιτύχει την επανάσταση, πιθανώς θα δημιουργήσει ένα νέο καθεστώς, σκληρό και κλειστό όπως το προηγούμενο.
Η συνειδητότητα δίνει διορατικότητα, καινοτομία, πρωτοπορία και ελευθερία. Ο εγωισμός που προέρχεται από εσωτερική καταπίεση, οδηγεί σε βίαια ξεσπάσματα, υπέρ-εκκεντρικότητα ή ακόμα και διαστροφή.
Η αντιμετώπιση
Έχοντας κατανοήσει την φύση του πλανήτη, μπορούμε τώρα να περάσουμε στο πως τελικά αντιμετωπίζουμε τον Ουρανό, ειδικά σε μια δύσκολη θέση/διέλευση. Οι αρμονικές όψεις, μπορούν να φέρουν το “νέο” με φυσιολογικό τρόπο που όχι μόνο είναι κοινωνικά αποδεκτός, αλλά θα θεωρηθεί από την υπόλοιπη κοινωνία σαν πρωτοποριακός και θετικός. Αυτό που χρειάζεται είναι το άτομο να είναι ανοιχτό στην εισροή αυτού του νέου ανέμου, έτσι ώστε να μην αποτελέσει μια παροδική λάμψη αλλά ουσιαστική πρόοδος που θα ανοίξει νέο ορίζοντα και κυρίως θα έχει σκοπό το καλό του συνόλου.
Το σοκ είναι και το δώρο του Ουρανού.
Οι δυσκολότερες όψεις αναπόφευκτα αντιμετωπίζουν την ηλεκτροφόρα πλευρά του πλανήτη. Η πιο συχνή εκδήλωση έρχεται μέσα από σοκ και κάποιο απρόσμενο γεγονός που παρομοιάζεται ιδανικά με τον κεραυνό, τον οποίο ακόμα κι αν περιμένεις, ποτέ δεν ξέρεις την συγκεκριμένη στιγμή που θα χτυπήσει.
Το σοκ είναι και το δώρο του Ουρανού. Εξαναγκαστικά αφυπνίζει απότομα το άτομο και η προσοχή μας μεταφέρεται αυτόματα σε κάτι που είχαμε αφήσει ασυνείδητο. Ακόμα κι αν έχουμε να κάνουμε με κάποιο δύσκολο γεγονός, η ουσία της εμφάνισής του είναι η διάλυση κάποιας συμπεριφοράς που πλέον δεν εξυπηρετούσε στην εξέλιξή μας. Μιας συμπεριφοράς που μας είχε βολέψει και δεν αναγνωρίζαμε ότι βρισκόμασταν σε κινούμενη άμμο.
Σκοπός του δεν είναι να μας σοκάρει αναίτια, αλλά να μας υποδείξει ξεκάθαρα πως πρέπει να αλλάξουμε στάση ζωής. Όπως ένας επιστήμονας αλλάζει προσέγγιση στο αντικείμενο έρευνας, όταν καταλάβει ότι η συγκεκριμένη μέθοδος δεν βοηθάει πλέον. Έτσι ακριβώς ο Ουρανός μας καλεί να ανανεώσουμε τις πεποιθήσεις μας, τον τρόπο ζωής και να την “δούμε αλλιώς”, κάνοντας ένα διανοητικό βήμα πίσω, για να απελευθερωθούμε από τον βάλτο των συναισθηματικών προσκολλήσεων.
Το μάθημά του είναι η υπόδειξη του τι χρειάζεται να μετασχηματιστεί στη ζωή μας…
Μετά την παραπάνω συνειδητοποίηση, το απρόβλεπτο γεγονός που αρχικά έφερε κρίση και πόνο, μετατρέπεται σε μεγάλο δώρο που ανανεώνει την ζωή με φρεσκάδα, καθαρότητα και νέο ξεκίνημα προς κάτι καινούριο και πιο εκλεπτυσμένο. Αυτή επιτυγχάνεται μέσω της “αποστασιοποίησης” και παρατηρώντας την εμπειρία αυτή σαν εξωτερικοί μάρτυρες κι όχι μέσα από το μικρό εγώ μας. Το μάθημά του είναι η υπόδειξη του τι χρειάζεται να μετασχηματιστεί στη ζωή μας και να πάρει νέα μορφή, όπως ένας προγραμματιστής θα βελτίωνε το λογισμικό του για να παραμείνει σύγχρονο.
Το πρώτο τετράγωνο του διελαύνοντα Ουρανού προς τον γενέθλιό μας, πραγματοποιείται περίπου στα 21 μας χρόνια, δίνοντας στον άνθρωπο την επαναστατική θέληση και καθαρή ματιά του τι πρέπει να αλλάξει στον κόσμο. Τέλος, δεν είναι τυχαίο ότι η έξαρση του Ουρανού βρίσκεται στον Σκορπιό. Η ιδανική επανάσταση ξεκινάει πάντα εκ των έσω (Σκορπιός). Δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική εξωτερική αλλαγή αν δεν έχει αλλάξει ο άνθρωπος πρώτα μέσα του.
