Ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού συστήματος, έχει δικαίως συνδεθεί με τις ποιότητες της ανάπτυξης και επέκτασης. Η ενέργεια του Δία βρίσκεται σε μια μόνιμη εξωστρεφή κίνηση προς κάθε δυνατό μονοπάτι. Η έννοια του ορίου δεν υφίσταται για αυτόν, για αυτό και η αίσθηση γενναιοδωρίας κι αφθονίας πάντα τον συνοδεύουν.
Η φύση του πλανήτη
Πριν δούμε πώς μπορούμε αντιμετωπίσουμε την επιρροή του Δία, ας μελετήσουμε τη φύση του. Θα ήταν μικροπρεπές από μέρους μας, ειδικά μπροστά στο μεγαλείο αυτού του πλανήτη, να μείνουμε στα πομπώδη χαρακτηριστικά του, χωρίς να καταλάβουμε την πραγματική του κινητήρια δύναμη.
Το κλειδί πίσω από την αστείρευτη θέλησή του για ελευθερία, είναι η εγγενής ανάγκη για την ανώτερη γνώση και την κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν τα πάντα. Αν ο Ερμής συμβολίζει τον καθημερινό και υπολογιστικό νου, τότε ο Δίας υπερβαίνει την απλή διάνοια και προχωράει στον τομέα των Ιδεών και την αναζήτηση των «πώς» και των «γιατί».
Ακόμα κι αν δεν το πράττουν συνειδητά τις περισσότερες φορές, δεν είναι τυχαίο πως άνθρωποι με έντονο το στοιχείο του Δία στο ωροσκόπιό τους, συχνά σχετίζονται με την θρησκεία, τη φιλοσοφία ή και τα μακρινά ταξίδια. Αφενός οι επιστήμες αυτές είναι τομείς της σημερινής κοινωνίας που ασχολούνται με τα παραπάνω ερωτήματα. Αφετέρου τα ταξίδια μαρτυρούν την ανάγκη για εξερεύνηση νέων αντιλήψεων, κουλτούρας, και τη διεύρυνση του ορίζοντα. Όχι, όμως, με κίνητρο την απορρόφηση πληροφοριών, αλλά τη βαθύτερη κατανόηση των φυσικών νόμων.
Η έλλειψη ορίων, αυτόματα σημαίνει χαρά για διδασκαλία και κοινωνικοποίηση της γνώσης αυτής.
Όταν ο άνθρωπος που έχει εργαστεί με την ενέργεια του Δία στη ζωή του, τότε ο μεγαλοπρεπής πλανήτης του χαρίζει την ιδιότητα του Δασκάλου. Η διευρυμένη αντίληψη των αληθειών της ζωής και οι πολύπλευρες γνώσεις που κάποιος μπορεί να επιτύχει, περνούν σε μια ακόμα ανάγκη του πλανήτη αυτού: αυτή της διάδοσης και της κοινοποίησης. Ο Δίας δεν έχει μόνο την επιθυμία να κατανοήσει αλλά για να βιώσει πληρότητα, θέλει και να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση. Δεν τον ενδιαφέρει να κρατήσει κάτι για αυτόν. Η έλλειψη ορίων, αυτόματα σημαίνει χαρά για διδασκαλία και κοινωνικοποίηση της γνώσης αυτής.
Παλάτια στην άμμο
Όπως εξηγήσαμε και στο προηγούμενο άρθρο, Αντιμετώπιση πλανητικών επιρροών – Α’μέρος η εκδήλωση του Δία μέσα από την προσωπικότητα, έχει να κάνει με τη συνειδητότητα. Ακόμα κι ο μεγαλόψυχος Δίας σε δύσκολη αστρολογική όψη (κυρίως σε τετράγωνο, αντίθεση), φέρνει προβλήματα, που η αντιμετώπισή τους θα εξαρτηθεί από το ψυχικό βάθος του εκάστοτε ανθρώπου.
Όταν η δράση του Δία δεν υπηρετεί την ανώτερη γνώση, αλλά υποκύπτει στην υπηρεσία κάποιου εγωιστικού κινήτρου ή εθισμού, τότε η έκφραση του πλανήτη περνάει σε χαρακτηριστικά όπως η ασυδοσία, ανευθυνότητα και η γενικότερη άγνοια των αξιών της πειθαρχίας και της εγκράτειας.
Η ανάγκη για κατανόηση των συμπαντικών νόμων, μετατρέπεται σε τάσεις προς καλοπέραση και ηδονές. Η φυσική του ροπή προς τη χαρά, δε γίνεται πλέον μέσα από φιλοσοφική εξερεύνηση, αλλά από ικανοποίηση εθισμών. Η ικανότητα διδασκαλίας μεταμορφώνεται σε έπαρση, αβάσιμη αισιοδοξία κι αμπελοφιλοσοφία. Η διορατικότητα του μεγάλου αρχιτέκτονα, μεταλλάσσεται σε μια αυτοκαταστροφική πορεία πλεονεξίας.
Δεν είναι ασυνήθιστο, άτομα με δύσκολες θέσεις/διελεύσεις Δία στο ωροσκόπιό τους, να παίρνουν εύκολα βάρος και να δυσκολεύονται να θέσουν όρια στη ζωή τους, είτε μιλάμε για απλή λαιμαργία, για διαπροσωπικές σχέσεις ή στάσεις ζωής.
Η αντιμετώπιση
Η μόνιμη τροχιά του προς ανάπτυξη του πνεύματος.
Το ερώτημα είναι, πως αντιμετωπίζεται κάτι τέτοιο; Όπως μας δείχνει κι ο ίδιος ο πλανήτης, χρειάζεται να κατανοήσουμε το γιατί ενεργοποιείται μέσα μας η τάση για απληστία (σε οποιοδήποτε πεδίο). Ουσιαστικά πηγάζει από την πραγματική Αρχή του Δία, που είναι η εξέλιξη της συνείδησης. Κάτι που βασίζεται στην αρχική εισαγωγή μας, δηλαδή τη μόνιμη τροχιά του προς ανάπτυξη του πνεύματος.
Για να περάσουμε όμως από την πιο αφαιρετική, στην πιο απτή και καθημερινή ανάλυση, ας δούμε ένα απλό παράδειγμα. Όταν κάποιος έχει τη συχνή ανάγκη για δεύτερο πιάτο φαγητού ή για πολλά γλυκά, το σώμα του τον σπρώχνει προς την ικανοποίηση του εθισμού. Κατ’ ουσία όμως, του μαρτυρά πως υπάρχει κάποιο ενεργειακό κενό στον οργανισμό του κι ο εύκολος τρόπος να καλυφθεί προσωρινά, είναι μέσω της σωματικής ηδονής. Φυσικά κάτι τέτοιο μόνο περαιτέρω πρόβλημα θα προκαλέσει.
Το αληθινό κίνητρο του Δία εκείνη τη στιγμή, δεν είναι η ασυνείδητη απόλαυση, αλλά η κατανόηση και τη γνώση της γενικότερης κατάστασής μας. «Δηλαδή δεν θέλω παγωτό τώρα, αλλά να κατανοήσω το σύμπαν. Αυτό μας λες;». Ουσιαστικά, ναι, αλλά σε πιο προσωπικό επίπεδο. Με εγκράτεια και ενδοσκόπηση, τη συγκεκριμένη στιγμή που νιώθουμε τη σφοδρή επιθυμία, μπορούμε να ακούσουμε το πραγματικό μήνυμα, που πιθανώς είναι «δες τί πραγματικά σου δημιουργεί χαρά μέσα σου και μελέτησε τον τομέα αυτό». Ο Δίας είναι αυτό που λέμε «η χαρά της ζωής». Οπότε, δε θα είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε ποια πράγματα μας το δίνουν αυτό. Όποια κι αν είναι, σίγουρα αξίζουν μεγαλύτερης μελέτης κι εμβάθυνσης.
Εκεί είναι που ουσιαστικά μας ωθεί μια δύσκολη όψη του Δία: στο να μάθουμε την αξία της συνειδητής ανάπτυξης προς κάτι που μας δημιουργεί χαρά, σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο.
Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να στρέψουμε την προσοχή μας από τα μικρόψυχα κατώτερα ένστικτα, στα ανώτερα ψυχικά κίνητρα.
