Ο Ηρακλής και οι Στυμφαλίδες Όρνιθες | Το ζώδιο του Τοξότη
Στον άθλο αυτό του Ηρακλή, του δόθηκε μια εντολή να περάσει από το βάλτο της Στυμφαλίας και να διώξει τα ανθρωποφάγα όρνεα που κούρνιαζαν εκεί. Για να τα εκδιώξει ο ήρωας χρησιμοποίησε δύο κύμβαλα τα οποία του έδωσε η Αθηνά και δημιούργησε τόσο δυνατό και εκκωφαντικό θόρυβο, όπου τα όρνεα αναγκάσθηκαν να σηκωθούν μέσα σε πλήρη σύγχυση, δημιουργώντας ένα τεράστιο σύννεφο το οποίο κάλυπτε τον ήλιο. Ανεβασμένος στο φτερωτό του άλογο τα κυνήγησε και τα σκότωνε με τα βέλη του. Τελικά σιωπή απλώθηκε σε όλο το βάλτο…
Η ανθρώπινη και η θεϊκή μας φύση πρέπει να συγχωνευτούν…
Οι όρνιθες είναι τα λόγια και οι σκέψεις, είναι η κακολογία, η περιαυτολογία και η επιπολαιότητα. Αυτά μπορούν να μας κυριεύσουν, να μας πνίξουν, να προκαλέσουν βλάβη, σε εμάς και τους συνανθρώπους. Πρέπει να τα διώξουμε για να λάμψει ξανά ο Ήλιος. Τα δύο κύμβαλα, όπως αναφέρει στην ανάλυση των άθλων της Alice Bailey ο συγγραφέας Αναστάσιος Β. Βλάχος, είναι η προσωπικότητα και η εσωτερική θεότητα. Η ανθρώπινη και η θεϊκή μας φύση πρέπει να συγχωνευτούν, με σκοπό να δείξουμε τον πλήρη έλεγχο και να πετύχουμε την ανώτερη πνευματικότητα. Ο Τοξότης είναι «το σημείο σιγής, όπου βλέπουμε τον τελικό σκοπό ξεκάθαρα» και μας διδάσκει «να είμαστε στη στιγμή, να ζούμε το εδώ και τώρα». «Ο σκοπός της ζωής μας μπορεί να βρεθεί μόνο αν εξαγνίσουμε την τριπλή κατώτερη μας φύση, έτσι ώστε να φτάνουν σε εμάς οι εντυπώσεις που προέρχονται από την ψυχή».
