Να πάω μπροστά ή να μείνω πίσω; Να βρω το άγνωστο ή να μείνω στο γνώριμο; O δρόμος δύσκολος, όμως και στρωμένος εκεί για μας. Η πάλη ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο πάντα θα καραδοκεί. Με την πρώτη ευκαιρία θα μας σπρώξει να προχωρήσουμε ακόμα ένα βήμα μπροστά. Ή τώρα ή ποτέ.
Πρέπει κάθε φορά να αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεών μας. Όσο πιο νωρίς το καταφέρουμε, τόσο πιο ανάλαφροι θα νιώθουμε από βάρη του παρελθόντος, οδεύοντας στο μέλλον απαλλαγμένοι από άχρηστες συμπεριφορές. Με τις αποσκευές της συνείδησης πιο ελαφριές, γεμάτες όμως γνώση και σιγουριά για τις επιλογές μας. Κάθε φορά με καινούργια ζητούμενα, εναλλάσσοντας το μοτίβο τους στα 12 πεδία των οίκων του χάρτη μας, ανά περίπου 9,5 χρόνια, έρχονται να μας θυμίζουν τα δουλεμένα του Νότιου και τον σκοπό του Βόρειου.
Έως λοιπόν να λήξει η θητεία τους εκεί, μας ζητάνε να μετουσιωθούμε σε αυτό που πραγματικά είμαστε.
Διανύοντας τον άξονα Ταύρου-Σκορπιού, συνθήκη που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του ΄22, κατορθώσαμε θέλοντας και μη, να ξεθάψουμε από την ψυχή μας, και να αποκαλυφθούν τα πιο βαθιά σκοτάδια μας, μία από τις ιδιότητες του Σκορπιού, όντας ο Νότιος εκεί. Όσοι συμφιλιωνόμαστε μαζί τους, συμπορευόμαστε, κρατώντας πια μόνο τα χρήσιμα, και ανακαλύπτοντας κρυμμένες ικανότητες, αλλά και την αληθινή μας αξία. Η εμμονή με την ύλη έφερε αυτοκαταστροφικά σενάρια με τρόπο κρυφό. Αυτό χρειάζεται να αναδιαμορφωθεί. Θα χρησιμοποιήσουμε πλέον πιο λιτές πρακτικές, κάτι το οποίο προστάζει ο Βόρειος από τον Ταύρο, και καταλαβαίνουμε από εδώ και πέρα πως η ασφάλεια βρίσκεται στην απλότητα και στην επαφή μας με τη γη. Έως λοιπόν να λήξει η θητεία τους εκεί, μας ζητάνε να μετουσιωθούμε σε αυτό που πραγματικά είμαστε.
Με τους Δεσμούς της Σελήνης στον άξονα Κριού-Ζυγού, καθώς η πορεία τους είναι ανάδρομη, από τον Ιούλιο ΄23 μέχρι τον Ιανουάριο ΄25, η πρόκληση θα έρθει ανάμεσα στο “Eμείς” του Νοτίου και στο “Eγώ” του Βορείου του καθένα μας, ανάλογα με τα θέματα των οίκων στους οποίους συμβαίνει. Θα πρέπει να αποδεσμευτούμε από την κοινή πορεία με τους γύρω μας, να τολμήσουμε τις αντοχές μας, και να τονίσουμε τα θέλω μας περισσότερο λειτουργώντας ως μονάδα.Η αναποφασιστικότητα να γίνει διεκδίκηση, οι διαπραγματεύσεις με πάθος και η υποχωρητικότητα να δώσει θέση στην μαχητικότητα. Μας ζητείται να βάλουμε προτεραιότητες στους συμβιβασμούς, κομψότητα στα οξύθυμα λόγια και ισορροπία σε νευρικές συμπεριφορές. Όμως για τις αποφάσεις μας επιβάλλεται να έχουμε ταχύτητα, να υπάρχει εγρήγορση στη δράση μας, αλλά και σύνεση και αρμονία.
Καλούμαστε λοιπόν να ηγηθούμε με τη βοήθεια της διπλωματίας, ώστε με σεβασμό, εξίσου προς τον εαυτό, όπως και προς τους σημαντικούς άλλους της ζωής μας, να βρούμε με ζήλο, αλλά και ευγένεια το προσωπικό μας μονοπάτι.
Από τη Γαβριέλα Βαλλιανάτου