Η Σελήνη είναι το όργανο της επαφής με τους άλλους, και συγκεκριμένα καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο συνδεόμαστε, εκφραζόμαστε και αλληλεπιδρούμε. Αν ο Ήλιος στον γενέθλιο μας χάρτη συμβολίζει τον πατέρα μας τότε η Σελήνη συμβολίζει την μητέρα. Η μητέρα είναι η πρώτη και κομβική σχέση που δημιουργεί ο κάθε άνθρωπος ήδη από την περίοδο που βρίσκεται μέσα στην μήτρα. Αυτό δηλώνει ότι η πρώτη αυτή σχέση με την μητέρα που μεταξύ άλλων λειτουργεί και ως τροφοδότης (φαγητού, ασφάλειας, συναισθήματος, κοινωνικοποίησης) θα επιδράσει καταλυτικά στις μετέπειτα σχέσεις της ζωής.
Οι 4 τύποι σχέσεων μαμάδων – παιδιών στο κείμενο αυτό σύμφωνα με την Ψυχολογική Αστρολογία θα επικεντρωθούν στα τραύματα που συχνά παρατηρείται ότι δημιουργούνται και εδώ το τραύμα δεν σημαίνει ότι αναγκαστικά προέρχεται μέσα από μια συνειδητά κακοποιητική σχέση. Θέλω να πω ότι ακόμα και αν μητέρα προσπαθούσε να υπάρξει επαρκής και κατάλληλη στον ρόλο της είναι αναπόφευκτο να μην υπάρξει κάποια τραυματική εμπειρία που να λειτουργήσει τελικά επιδραστικά για την συνέχεια της ζωής. Παρακάτω θα διαβάσεις την σχέση της Σελήνης με τον Κρόνο, τον Ουρανό, τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα και τα τραύματα που γεννιούνται στην δυναμική της σχέσης μεταξύ μητέρας και παιδιού.
Η Σελήνη στον γενέθλιο μας χάρτη σκιαγραφεί:
1) το προφίλ της μητέρας
2) τον τρόπο με τον οποίο συνδέθηκε μαζί μας
3) το δικό μας συναίσθημα
και 4) τις ενστικτώδεις μας συναισθηματικές αντιδράσεις που διαμορφώνονται σε μικρή ηλικία αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν και στην ενήλικη ζωή.
*Υπολογίζεις πρωτίστως τις όψεις της συνόδου, της αντίθεσης και του τετραγώνου με ανοχή περίπου 10 μοίρες και δευτερευόντως τις όψεις του τριγώνου και του εξαγώνου.
Σελήνη – Ποσειδώνας
Προφίλ μητέρας:
Ο πυρήνας της επιρροής του Ποσειδώνα στην Σελήνη στον γενέθλιο χάρτη προσδιορίζει μια μητρική φιγούρα που έχει καταγραφεί στο παιδί ως σύμβολο θυσίας. Η μητέρα έγινε αντιληπτή με υποσυνείδητο τρόπο από το παιδί ως αδύναμη ή ως θύμα μιας κατάστασης στην οποία δεν είχε άλλη επιλογή. Εδώ είναι σημαντικό να τονιστεί ότι πράγματι η μητέρα μπορεί να υπήρξε «θύμα» μιας συνθήκης ωστόσο υπάρχει και η περίπτωση να δημιούργησε αυτή την αίσθηση στο παιδί της χωρίς όμως αυτό να συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Η μητέρα εδώ μπορεί να είναι πληγωμένη, φυγόπονη και ρέπει στην μελαγχολία. Φαίνεται σαν να κουβαλάει έναν πόνο και ένα μαύρο σύννεφο πάνω από την ζωή της και χτυπημένη από την μοίρα να μην μπορεί να παλέψει για να ανατρέψει την κατάσταση αυτή αλλά αντιθέτως να την συντηρεί ως δεδομένο. Σε μια άλλη εκδοχή της επιρροής του Ποσειδώνα, η μητρική φιγούρα είναι καλλιτεχνική, δημιουργική και με έντονο φαντασιακό που ωστόσο βιώνεται από το παιδί χαοτικά και συγκεχυμένα. Στην σχέση αυτή μαμάς – παιδιού δεν υπάρχουν ευδιάκριτα όρια και ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται ο δεσμός, γι’ αυτό τον λόγο η μητέρα υπάρχει με έναν τρόπο παρεμβατικό και τελικά εξαρτητικό στη ζωή του παιδιού.
Συμπληρωματικά, η μητέρα μπορεί να αντιμετώπισε θέματα ψυχικής υγείας ή ευρύτερα υγείας…
Η λέξη κλειδί εδώ είναι το χάος και φαίνεται ότι αυτό απαντάται και στις συναισθηματικές αντιδράσεις της προς το παιδί καθώς η αίσθηση αγάπης και φροντίδας συμβαίνει με έναν ολοκληρωτικό αλλά και ασυνεπή τρόπο κάποιες φορές. Από την μια γίνεται υπερβολικά εκφραστική και δοτική στην προσπάθεια της να καλύψει τις εσωτερικής της ανάγκες και τραύματα και την από την άλλη παρουσιάζεται απούσα και αποσυνδεδεμένη. Συχνά η δυναμική της σχέσεις μητέρας – παιδιού εδώ ανατρέπεται καθώς συγχέονται οι ρόλοι και δεν αναγνωρίζει τελικά κανείς ποιος είναι ποιος. Συμπληρωματικά, η μητέρα μπορεί να αντιμετώπισε θέματα ψυχικής υγείας ή ευρύτερα υγείας, να λάμβανε φαρμακευτική αγωγή, να νοσηλεύτηκε και να έχει υπάρξει θύμα απάτης από τον σύζυγο ή ευρύτερα να έχει εξαπατηθεί.
Προφίλ παιδιού:
Το παιδί μεγαλώνοντας σε ενήλικα αναπτύσσει έντονο φαντασιακό ως μια εναλλακτική μορφή πραγματικότητας. Πολύ πιο έντονα στην εφηβεία φαίνεται να κάνει αποδράσεις σε κόσμους που δημιουργεί μέσα στο κεφάλι του σε μια προσπάθεια να απαρνηθεί την πραγματικότητα και με τον τρόπο αυτό να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που συναισθηματικά να νιώθει ασφαλής και να ελέγχει το τι λαμβάνει. Η λέξη κλειδί εδώ είναι το ψέμα – δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι με Σελήνη – Ποσειδώνα είναι ψεύτες αλλά περισσότερο εδώ φαίνεται ότι έχει την σημασία της αυτο – απάτης, το να εθελοτυφλούν.
Το συναίσθημα του παιδιού είναι αδύναμο και χωρίς δομή και γι’ αυτό αναζητάει και επιλέγει τους ανθρώπους εκείνους με τους οποίους μπορεί να δημιουργήσει συναισθηματικά χαοτικές και ανορίοτες σχέσεις μέσα από τις οποίες θα μπορεί να τροφοδοτείται όπως αντίστοιχα συνέβαινε και με την μητέρα του. Η μεγαλύτερη παγίδα για το άτομο που φέρει την Σελήνη – Ποσειδώνα είναι να αναπτύξει παθητικότητα και να επιλέγει να αντιδράει στα ερεθίσματα θυματοποιώντας τον εαυτό του. Για παράδειγμα, υπάρχει υποσυνείδητα έντονα η σκέψη ότι όλοι πάντα προσπαθούν να με πληγώσουν και ότι αυτό είναι θέσφατο στη ζωή. Σημαντικό ερώτημα βέβαια εδώ είναι το κατά πόσο θύμα ή θύτης είναι.
Σαφέστατα οι άνθρωποι με Σελήνη – Ποσειδώνα είναι καλλιτεχνικές φύσεις!
Η θυματοποίηση και οι θυμαπάτες λειτουργούν κομβικά στην σχέση της Σελήνης με τον Ποσειδώνα και ο άνθρωπος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι τις καταστάσεις της ζωής ο ίδιος τις έχει υποκινήσει για να δημιουργηθούν προκειμένου να εκπληρώσει τον μύθο του θύματος. Πίσω από αυτό υπάρχει έντονα το αίσθημα της ενοχής καθώς ο άνθρωπος κατανοεί αν και απωθεί την αδυναμία του να αναγνωρίσει την αξία του, τον εαυτό του και το πως νιώθει. Σαφέστατα οι άνθρωποι με Σελήνη – Ποσειδώνα είναι καλλιτεχνικές φύσεις, ωστόσο εδώ υπάρχει πάλι έντονα το κομμάτι της φυγοπονίας καθώς στην αδυναμία και στην σύγχυση τους να βιώσουν και να επικοινωνήσουν το συναίσθημα τους, επιλέγουν να κατευθυνθούν σε κάτι άλλο που με έμμεσο τρόπο να υποβοηθάει την έκφρασή τους.
Σελήνη – Πλούτωνας
Προφίλ μητέρας:
Η μητέρα εδώ φαίνεται είτε να κρατούσε πολύ και με κτητικό τρόπο το βρέφος στην αγκαλιά της είτε να κοιμόταν μαζί του ακόμα και σε παιδική ηλικία. Επίσης, μπορεί να λειτούργησε πιεστικά με την διαδικασία του φαγητού. Η βασική ποιότητα που υπάρχει στο προφίλ της μητέρας σε μια γενέθλια όψη Σελήνης – Πλούτωνα είναι η εντύπωση ότι αποτελεί πηγή κινδύνου. Εδώ υπάρχει το αίσθημα ότι κάτι παραμονεύει ή κάτι δημιουργεί την αίσθηση της αναγκαιότητας και της εξάρτησης. Η μητρική φιγούρα αυτή εκφράζει τα συναισθήματα της έντονα και αυτό βιώνεται από το παιδί με έναν κατακλυσμιαίο τρόπο.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το κομμάτι της φροντίδας δεν απουσιάζει απαραίτητα από την περίπτωση αυτή.
Πρόκειται για μια θυμωμένη και τραυματισμένη μητέρα που δεν μπορούσε να αντιληφθεί αποστασιοποιημένα το παιδί της ή να ανταποκριθεί ουσιαστικά στις βαθύτερες ανάγκες του. Είναι πιθανό να υπήρξε άρρωστη ή να αδυνατούσε να παρέχει γονεϊκή φροντίδα κατά τους πρώτους μήνες. Εδώ υπάρχει επαφή με τον θάνατο κατά τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού (στο ευρύτερο περιβάλλον το οποίο επηρέασε την σύνδεση με το παιδί). Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το κομμάτι της φροντίδας δεν απουσιάζει απαραίτητα από την περίπτωση αυτή τουναντίον δίνεται συχνά με ειλικρινή και αφοσιωμένο τρόπο. Αυτό που λειτουργεί όμως επιδραστικά είναι η ψυχολογία και η συμπεριφορά της μητέρας κατά την διάρκεια των πρώτων μηνών που μεταξύ άλλων φαίνεται να ήταν βαθιά μελαγχολική ή καταθλιπτική λόγω οικονομικών δυσκολιών, κάποιας ασθένειας, δυστυχισμένου γάμου ή απώλειας αγαπημένου προσώπου.
Η Σελήνη – Πλούτωνας διαμορφώνει μια μητρική φιγούρα δυναμική και διορατική και πέρα από την θετική εκδοχή που υπάρχει εδώ συνυπολογίζεται και η πλευρά της έντονα παρεμβατικής που προσπαθεί να έχει τον έλεγχο στη ζωή του παιδιού της. Συχνά η κτητικότητα αυτή που εκφράζει είναι αποτέλεσμα υποσυνείδητης ανάγκης να εξουσιάσει κάποιον άλλο καθώς την ίδια στιγμή μπορεί να χειραγωγείται η ίδια ή ακόμα και να ταπεινώνεται και να κακοποιείται με τον οποιοδήποτε τρόπο από τον σύντροφο της ή από το στενό οικογενειακό περιβάλλον.
Προφίλ παιδιού:
Το παιδί με την Σελήνη – Πλούτωνα μεγαλώνοντας δημιουργεί μέσα σου έντονα τον φόβο του αφανισμού. Αναπόφευκτα κινείται στην ζωή και στις σχέσεις του βασισμένο στο μοτίβο του θανάτου, κάτι δηλαδή πάντα θα τελειώνει και μετά θα ξεκινάει κάτι καινούργιο. Η ζωή εδώ γίνεται αντιληπτή ως επικίνδυνη ακόμα και στα καλύτερη της. Συγκεκριμένα υπάρχει αμφισβήτηση και αίσθημα ότι γρήγορα το καλό που συμβαίνει θα ανατραπεί.
Μέσα σε ένα ελεγκτικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε αυτό το παιδί (το πιο ενδιαφέρον είναι ότι συχνά άτομα με Σελήνη – Πλούτωνα δεν αντιλαμβάνονται και δεν παραδέχονται την επίδραση αυτή που είχε η μητέρα πάνω τους) αναπτύσσουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο δεσμών με όλες τις σχέσεις τους που βασίζεται πάνω στην εξάρτηση. Η εξάρτηση αυτή πίσω από την οποία υπάρχει το αίσθημα του ελέγχου γεννιέται από έναν υποσυνείδητο φόβο ότι εφόσον το άλλο άτομο δεν βρίσκεται δίπλα σημαίνει ότι κάτι κρύβει, συζητάει και αποκαλύπτει σε άλλους μυστικά και κινείται παρασκηνιακά με σκοπό να βλάψει ή σχεδιάζει να διακόψει άρα και να προδώσει την σχέση αυτή. Το άτομο με Σελήνη – Πλούτωνα νιώθει ότι παύει να υφίσταται και να μπορεί να προσδιοριστεί όταν είναι μακριά από το άτομο αναφοράς του – νιώθει αποσυνδεδεμένος. Αυτό γεννάει στην συνέχεια έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις και σειρά από σενάρια στη σκέψη ως αντανακλαστικό στο αίσθημα της απειλής που βιώνεται εκείνη την στιγμή.
Η Σελήνη – Πλούτωνας δίνει τον άνθρωπο εκείνο με το λεπτοφυές αισθητήριο να αντιλαμβάνεται αυτό που δεν μπορεί κάποιος άλλος να δει.
Στους ανθρώπους αυτούς το σενάριο της εκδίκησης είναι πραγματικό εδώ είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Αρχετυπικά τουλάχιστον, η εκδίκηση εδώ ζωντανεύει αυτοματοποιημένα ως αντίδραση όταν νομίζουν ότι κάποιος τους έχει πληγώσει (η Σελήνη – Πλούτωνας δυσκολεύεται να λειτουργήσει αντικειμενικά). Καταγεγραμμένο μέσα τους υπάρχει ένα απωθημένο κομμάτι το οποίο αρνιούνται να δουν και το οποίο συνδέεται με τον πόνο που τους έχει προκαλέσει η μητέρα – τότε βιώθηκε ως η ύστατη προδοσία. Για το άτομο με Σελήνη – Πλούτωνα έχει καταγραφεί στο DNA του η αλληλουχία ότι αυτό που αρχικά λάτρευες τόσο πολύ τελικά είναι και αυτό που πρόκειται να σου προκαλέσει και τον μεγαλύτερο πόνο (οι άνθρωποι αυτοί αναγνωρίζουν ότι η μητέρα τους τούς έχει λατρέψει όσο τίποτα άλλο αλλά ταυτόχρονα ξέρουν ότι τους έχει πληγώσει).
Η Σελήνη – Πλούτωνας δίνει τον άνθρωπο εκείνο με το λεπτοφυές αισθητήριο να αντιλαμβάνεται αυτό που δεν μπορεί κάποιος άλλος να δει και αυτό είναι κάτι που κάνουν από την πολύ μικρή ηλικία μέσα στο περιβάλλον της οικογένειας. Ο αόρατος αυτός κόσμος της οικογένειας, των σχέσεων των μελών και των δυναμικών που υπάρχουν είναι ένας κόσμος στον οποίο σχεδόν μοιραία καταλήγει να αντιλαμβάνεται και να επεξεργάζεται το άτομο αυτό – το παραπάνω προκαλείται από το αίσθημα κινδύνου που παραμονεύει άρα και το αίσθημα αυτοσυντήρησης που αναπτύσσει από πολύ νωρίς. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό οι γονείς παιδιών με Σελήνη – Πλούτωνα να μην προσπαθήσουν να το εξαπατήσουν σε σχέση με το τι είναι πραγματικότητα και πως υπάρχει. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο γιατί συχνά άτομα με Σελήνη – Πλούτωνα μεγαλώνοντας επιλέγουν να εργαστούν και ως ψυχοθεραπευτές, ερευνητές, θεραπευτές, καλλιτέχνες ή συγγραφείς – κάτι δηλαδή που φτάνει στο βάθος, εργάζεται με τα ένστικτα, τα πάθη και στο τέλος λειτουργεί μετασχηματιστικά.
Από το Νικόλα Τσιναφορνιώτη
