TO ‘THEMA MUNDI’ (TO ΩΡΟΣΚΟΠΙΟ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ), ΟΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ – ΠΛΟΥΤΩΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ – ΑΙΓΟΚΕΡΩ.
Από τους αρχαίους χρόνους υπήρχε η πεποίθηση εντός των κλειστών ομάδων των αστρολόγων, πως ο χάρτης της Υφηλίου έχει ωροσκόπο (κατάβαση των ψυχών) στον Καρκίνο και δύση (έξοδος των ψυχών) στον Αιγόκερω. Πρόκειται για έναν υποθετικό και διανθισμένο από βαθύτατους φιλοσοφικούς και μεταφυσικούς συμβολισμούς χάρτη, όπου η Πηδαλιούχος του, η Σελήνη (Κυρία του Καρκίνου) και ο αντίποδάς της ο Κρόνος (Κύριος του Αιγόκερω) είναι οι δύο κύριοι ‘παίκτες’ του πλανήτη στον οποίο διαβιούμε. Η Σελήνη ως τροφός (μητέρα) και ο Κρόνος ως θεριστής (φθορά του χρόνου/θάνατος) έχουν την πλήρη εξουσία επί της φυσικής μας κατοικίας. Ενώ λοιπόν πρόκειται για έναν ‘υποθετικό’ χάρτη (λατινιστί Thema Mundi), οι συνοδικοί κύκλοι των δύο εξώτερων πλανητών, του Ποσειδώνα – Πλούτωνα, περιοδικότητας ~495 ετών έρχονται να δώσουν σ΄ αυτήν την αστρολογική δοξασία σάρκα και οστά. Στον αρχαίο κόσμο, η ύπαρξη του Ποσειδώνα και Πλούτωνα ήταν άγνωστη (αν και λέγεται πως ο μαθητής του Πυθαγόρα Φιλόλαος μάς μεταφέρει την πεποίθηση του Δασκάλου του πως οι σφαίρες των πλανητών πρέπει να είναι περισσότερες από τους ορατούς δια γυμνού οφθαλμού πλανήτες), οπότε ήταν άγνωστος και ο συνοδικός τους κύκλος. Με τη βοήθεια όμως της σύγχρονης τεχνολογίας, έχουμε τη δυνατότητα να μελετήσουμε με εξαιρετική ακρίβεια την κίνηση των ουρανίων σωμάτων και τα αστρολογικά πρόγραμμα μάς δίνουν τις θέσεις των πλανητών από το 5.000 π.Χ. έως το 5.000 μ.Χ. Μελετώντας τον ‘μαγικό’ και άκρως αποκαλυπτικό κύκλο του Ποσειδώνα – Πλούτωνα, ο ερευνητής διαπιστώνει πως όταν οι συνοδικοί τους κύκλοι πραγματοποιούνται στον άξονα Καρκίνου – Αιγόκερω, όλες οι στρεσογόνες όψεις τους (ιδίως η πιο δυσοίωνη φάση του κύκλου τους, το φθίνον τετράγωνο) αυξάνουν εντυπωσιακά τη χρονική τους διάρκεια, κάτι που γίνεται περίπου μία φορά ανά ~15.000 χρόνια. Φαίνεται λοιπόν πως υπάρχει μια μαθηματική λογική πίσω από την θεωρία του Thema Mundi, διότι οι ίδιοι οι κύκλοι δείχνουν με γλαφυρό τρόπο πως η πιο κρίσιμη φάση των συνοδικών τους κύκλων παρατηρείται όταν πραγματοποιούνται στον μυστηριώδη άξονα Καρκίνου – Αιγόκερω, όπου η ανθρωπότητα εισέρχεται σε περιόδους πολιτισμικής κατάρρευσης. Στην σύγχρονη αστρολογία, το εν λόγω πλανητικό δίδυμο αποτελεί τον κυριότερο ‘πολιτισμικό δείκτη’ περιγράφοντας με εκπληκτική χρονική ακρίβεια τις μεγάλες καμπές τις ανθρώπινης ιστορίας. Ουσιαστικά αφορά την δύναμη που ασκεί το συλλογικό ένστικτο της επιβίωσης (Πλούτωνας) στο εσωτερικό είδωλο του φαντασιακού ή ιδεατού αν θέλετε, της ανθρωπότητας (Ποσειδώνας). Είναι με άλλα λόγια η εσωτερική δύναμη (Πλούτωνας) της απεικόνισης (Ποσειδώνας). Επίσης είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός πως οι πρόσφατοι συνοδικοί κύκλοι του Ποσειδώνα – Πλούτωνα (από το 4.048 π.Χ. έως το 3.863 μ.Χ.) παρουσιάζουν μεγάλη χρονική διάρκεια στις αρμονικές (και συνεπώς δημιουργικές) όψεις τους, εξηγώντας εν πολλοίς την αλματώδη ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού τις τελευταίες 6 χιλιετηρίδες. Ο Συνοδικός κύκλος Ποσειδώνα – Πλούτωνα στήνει τον πολιτισμικό καμβά, τον οποίον ‘ηλεκτρίζουν οι συνοδικοί κύκλοι του Ουρανού, όπου με τη σειρά τους τον ‘κρυσταλώνούν’ οι κύκλοι του Κρόνου και τέλος τον ‘φουντώνουν’ οι γοργοκίνητοι κύκλοι του Δία. Οι συνοδικοί κύκλοι είναι ένα άκρως συναρπαστικό πεδίο της αστρολογικής έρευνας και δεν έχει επαρκώς μελετηθεί. Απαιτεί όμως πολύ καλή γνώση της ιστορίας της ανθρωπότητας και οι καμπύλες που σχηματίζουν οι κύκλοι τους (ανοδικές/καθοδικές φάσεις) μπορούν να προβληθούν όχι μόνο στον παρελθόν (όπου η ταλάντωση της μαθηματικής τους καμπύλης ακολουθεί πιστότατα την αντίστοιχη ταλάντωση της καταγεγραμμένης ιστορίας), αλλά και στο μέλλον, την στιγμή που η ιστορία δεν έχει ακόμη γραφτεί!
