ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ: Μια ψυχολογική προσέγγιση

ASTROTEAM GUEST
22/02/2021

«Πιστεύω πως αυτό το παραμελημένο,
πληγωμένο εσωτερικό παιδί του παρελθόντος,
αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή της ανθρώπινης δυστυχίας.»
John Bradshaw

Σελήνη – ίσως το πιο ευαίσθητο σημείο ενός ωροσκοπίου, τόσο εύθραυστο όσο και ο ψυχισμός μας. Αρχετυπικά η Σελήνη σχετίζεται με τη Μητέρα, η οποία γίνεται ο πρώτος φροντιστής του παιδιού όταν έρχεται στον κόσμο, που αναλαμβάνει να το αναθρέψει, να το προστατέψει και, πάνω από όλα, να του δώσει αγάπη, διαμορφώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά του ως παιδί και αργότερα ως ενήλικα.

Μητέρα και παιδί – οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, αφού πρόκειται για μια σχέση αλληλεπίδρασης. Δίνω και παίρνω αγάπη, φροντίζω και φροντίζομαι, ικανοποιώ τις ανάγκες των άλλων αλλά και επιτρέπω σε αυτούς να ικανοποιήσουν τις δικές μου. Όλες αυτές οι διεργασίες συμβαίνουν εσωτερικά, υποσυνείδητα και αθόρυβα, όπως ακριβώς η Σελήνη στο ωροσκόπιο συμβολίζει το υποσυνείδητο, τις αυτόματες αντιδράσεις και τα ένστικτα του εσωτερικού μας κόσμου.

Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η σχέση διαταράσσεται ή διαστρεβλώνεται, και τι επιπτώσεις προκαλούνται στην ψυχή μας; Σημαίνει ότι είμαστε θύματα ενός μητρικού προτύπου; Θύματα των άλλων ή του πληγωμένου εσωτερικού μας παιδιού; Το μόνο σίγουρο είναι ότι γινόμαστε θύματα της Σελήνης.

Σελήνη στον Αιγόκερω (σε εξορία): Θύματα του σκληρού κόσμου των ενηλίκων, τα παιδιά αυτά αναγκάστηκαν να «μεγαλώσουν» νωρίς. Η φράση – κλειδί που χαρακτηρίζει τα βιώματα αυτής της Σελήνης είναι «συναισθηματική αποστέρηση». Η μητέρα μπορεί ήταν Αιγόκερως, να είχε ωροσκόπο Αιγόκερω ή έντονα Κρόνια χαρακτηριστικά στο ωροσκόπιό της, τα οποία απέτυχε να εμφυσήσει με κατάλληλο τρόπο στο παιδί. Αυταρχική, απαιτητική, σκληρή, πολλές φορές απόμακρη και ψυχρή, η μητέρα με κάποιον τρόπο κατάφερε να «κλειδώσει» τις συναισθηματικές αντιδράσεις του παιδιού.

Το άτομο μεγαλώνοντας δυσκολεύεται να αποκτήσει συναίσθηση των συναισθηματικών του αναγκών, αλλά και να επιδιώξει την ικανοποίησή τους. Κάθε φορά που βιώνει θυμό, φόβο, θλίψη ή πόνο, είναι σα να πατάει έναν «διακόπτη» που τον κάνει να αποτραβιέται από κάθε αρνητικό συναίσθημα. Δημιουργεί την εντύπωση στους γύρω του ότι δεν αντιδρά καθόλου σε αυτά, δίνοντας την εικόνα μιας φαινομενικά ήρεμης, σταθερής και «κουλ» ιδιοσυγκρασίας, της οποίας οι έντονες συναισθηματικές εξάρσεις δεν είναι του στυλ της.

Στην πραγματικότητα το άτομο βιώνει πάρα πολύ έντονα όλα αυτά τα συναισθήματα, τα οποία όμως αρνείται να δει κατάματα και να επεξεργαστεί, με αποτέλεσμα να εσωτερικεύει συνεχώς σκέψεις και δυσαρέσκειες, πείθοντας τους άλλους και τον εαυτό του πως «όλα είναι υπό έλεγχο». Αρνείται να βουτήξει βαθειά στον εσωτερικό του κόσμο, καθώς μια τέτοια «κατάδυση» θα αποκάλυπτε εκείνο το πληγωμένο εσωτερικό του παιδί, που στον αγώνα του για επιβίωση αποκρύπτει όλα αυτά τα συναισθήματα που το κάνουν να φαίνεται ευάλωτο, εκτεθειμένο, αβοήθητο. Δεν υπάρχουν μνήμες θαλπωρής και συναισθηματικής φροντίδας από την παιδική ηλικία στις οποίες μπορεί το υποσυνείδητο να ανατρέξει για να παρηγορηθεί.

Άλλωστε τα γνωρίσματα ενός Αιγόκερω είναι πειθαρχία, τάξη, αυτοέλεγχος – αυτά και χρησιμοποιεί ως άμυνα αυτή η Σελήνη.

Και αυτό το εσωτερικό παιδί πάντα θα νοσταλγεί τον απέναντι άξονα του Καρκίνου. Καθώς οι ενέργειες των πλανητών λειτουργούν αξονικά, η Σελήνη στον Αιγόκερω θα αναζητάει από τον «άλλον» (σύντροφο, φίλο, οικείο πρόσωπο) τη φροντίδα, την προστασία, τη ζεστασιά, τη στοργή και τη μητρική λειτουργία που συμβολίζει ο Καρκίνος.

Σελήνη στον Σκορπιό (σε πτώση): Θύματα των κρίσεων που προήλθαν από το πρώιμο περιβάλλον τους, τα παιδιά αυτά αναγκάστηκαν να υψώσουν συναισθηματικά τείχη για να προστατευτούν.

Η φράση – κλειδί που χαρακτηρίζει τα βιώματα αυτής της Σελήνης είναι «ψυχική ανασφάλεια».

Η μητέρα μπορεί να ήταν Σκορπιός, να είχε ωροσκόπο Σκορπιό ή έντονα Πλουτώνια στοιχεία στο ωροσκόπιό της, τα οποία απέτυχε να μεταδώσει στο παιδί με την θετική τους μορφή. Ελεγκτική, εξουσιαστική, ακόμα και έντονα χειριστική ή και πλήρως απούσα, η μητέρα με κάποιον τρόπο κατάφερε να «διαταράξει» το αίσθημα της ασφάλειας που είχε ανάγκη το παιδί.

Το άτομο μεγαλώνοντας δυσκολεύεται να αφήσει τους άλλους να το πλησιάσουν πραγματικά και ουσιαστικά. Συνήθως αποπνέει μια αύρα μυστηρίου στους γύρω του. Αινιγματικός και μυστικοπαθής, ιντριγκάρει τους άλλους καθώς σχεδόν πάντα προτιμάει να κρατάει τα χαρτιά του κλειστά. Βιώνει τα συναισθήματά του με υπερβολική ένταση – τα οποία και αντιλαμβάνεται ως συναισθηματικές κρίσεις, ενώ τείνει στην απαισιοδοξία, την καχυποψία, την ανασφάλεια και τη μελαγχολία.

Αναζητάει την απόλυτη συναισθηματική σύνδεση με τους άλλους αλλά ταυτόχρονα την φοβάται, καθώς εξαιτίας της μεγάλης καψυποψίας του θεωρεί κάθε προσπάθεια συναισθηματικής προσέγγισης ως απειλητική εισβολή. Έτσι, η Σελήνη στο Σκορπιό χάνεται σε έναν φαύλο κύκλο έλξης – απώθησης, με αποτέλεσμα να δημιουργεί συχνά μοιραίες και (αυτό) καταστροφικές σχέσεις. Στην πραγματικότητα το άτομο φοβάται να επιτρέψει στους άλλους να εισχωρήσουν στον ψυχισμό του και να γνωρίσουν τις ευαίσθητες πτυχές του, καθώς μια τέτοια «αποκάλυψη» θα καθιστούσε το εσωτερικό του παιδί βορά στα χέρια ενός «εχθρού» που θέλει να το βλάψει – ο οποίος είναι πάντα κάποιος άλλος (και ποτέ ο εαυτός του). Δεν υπάρχουν δυνατές μνήμες ασφάλειας και σταθερότητας από την παιδική ηλικία, ώστε να «πειστεί» το υποσυνείδητο ότι δεν περιβάλλεται μονίμως από ένα εχθρικό περιβάλλον κρίσεων.

Άλλωστε τα γνωρίσματα ενός Σκορπιού είναι μυστικοπάθεια, καψυποψία – αυτά και χρησιμοποιεί η Σελήνη αυτή για να αμυνθεί.

Και αυτό το εσωτερικό παιδί πάντα θα νοσταλγεί τον απέναντι άξονα του Ταύρου, αναζητώντας από τον «απέναντι» (φίλο, σύντροφο κλπ.) την σταθερότητα, την ασφάλεια, την ηρεμία και την διαβεβαίωση ότι πάντα θα είναι εκεί, δίπλα του, στήριγμά του.

Από τη Μαριάνθη Χατζηδιάκου

Φωτογραφία: Κατερίνα Κασσίου

Θέλεις να σπουδάσεις Αστρολογία;

Σπουδές Αστρολογίας εξ αποστάσεως ή διά ζώσης στην Εναλλακτική Παιδεία!

Σχετικά άρθρα