Κυριακή, 13 Μαρτίου
Ήλιος σύνοδος Ποσειδώνας
Από τις πιο ήρεμες εβδομάδες του μήνα αυτή που πρόκειται να διανύσουμε, ίσως και ολόκληρου του έτους. Μετά τον καταιγισμό γεγονότων του προηγούμενου διαστήματος και εν αναμονή του ακόμη δυσκολότερου Απρίλη, που περιλαμβάνει εκλείψεις και τη σκληρή σύνοδο Άρη-Κρόνου, το σύμπαν κάνει μια προσωρινή παύση. Η φουρτούνα καταλαγιάζει, έστω και προσωρινά, τα πανιά πέφτουν, είναι ώρα για “πέψη” και επεξεργασία.
Η μόνη σημαντική όψη της εβδομάδας πραγματοποιείται στο τέλος της. Εκεί περιμένει ο Ποσειδώνας, πανέτοιμος για το ετήσιο συναπάντημά του με τον Ήλιο στο ζώδιο των Ιχθύων. Η συγκεκριμένη γωνία έχει πάντα κάτι από χάος, αποσυντονισμό, αδυναμία, σαν κάποιος να διακόπτει την παροχή του εσωτερικού “ρεύματος” που σού δίνει ενέργεια να βγάλεις τη μέρα. Προς στιγμήν χάνεις τον προσανατολισμό σου, οι άμυνες πέφτουν, εκείνες οι κρυμμένες ευαισθησίες απ’ την άλλη βέβαια ανεβαίνουν στην επιφάνεια, μαζί με τη φαντασία, τα όνειρα, και ένα “αχ”, που πάω στοίχημα πως σε λυτρώνει!
Σε άλλη χρονική συγκυρία, θα εφιστούσα μεγαλύτερη προσοχή, όμως οι καιροί έχουν βαρύ κραδασμό και η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε όλοι λίγο “φευγιό”. Εντάξει, ο Ποσειδώνας είναι πτήση χωρίς αλεξίπτωτο, το ξέρεις, και σχεδόν πάντα έχει προσγείωση με αναταράξεις. Αλλά, είπαμε, οι μέρες σηκώνουν “παραμύθι”, ας το πούμε συνειδητό. Κάτι σαν τον Αη Βασίλη: ξέρεις ότι δεν υπάρχει αλλά θα συνεχίσεις να πιστεύεις, μόνο και μόνο γιατί αυτό γλυκαίνει την ψυχούλα σου…
+ Ζούμε σε καιρούς υλιστικούς. Σήμερα όμως είναι μέρα ν’ ανοίξεις “παραθύρο” σε ό,τι δεν πιάνει το χέρι και δε βλέπει το μάτι. Ένας άλλος κόσμος υπάρχει μέσα στον κόσμο, που περιμένει να τού ζητήσεις ν’ αποκαλυφθεί..
– Σήμερα “αφήνεσαι”, το είπαμε. Μπαίνεις στην σαπουνόφουσκα και πετάς για όπου θες. Λίγη προσοχή μόνο στις προσδοκίες, κυρίως από τον εαυτό σου.
